رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
دارم عجب ز نقش خیالش که چون نرفت
از دیده‌ام که دم به دمش کار شست و شوست
«حافظ»
(پُ تُ پَ) (اِمر.) آشپزی.
(پُ. کَ دَ) (مص م.) پختن.
(پُ تَ) [ په. ]
۱- (مص م.) کنایه از: آماده کردن، مهیا ساختن.
۲- (مص ل.) با - تجربه و کارآزموده گشتن.
(پَ تِ) (اِ.) پنبه.
(پُ تِ) (ص مف.)
۱- رسیده.
۲- تمام، کامل.
۳- باتدبیر، آزموده.
خوار (~. خا) (ص مر.) مفت خور، راحت طلب.
(~.) (اِمر.) شرابی که با مقداری گوشت بره بجوشانند.
(~. خا) (حامص.) مفت خوری، راحت طلبی.
(~. کَ دَ)(مص م.)۱ - کامل کردن.
۲- آماده ساختن کسی برای انجام کاری.
(پُ تَ) (اِمر.) جوشانده گیاهان دارویی برای شستشوی بدن بیمار.
(پُ تِ)(حامص.)کنایه از: کارآزمودگی و باتجربگی.
(پَ)۱ - (اِمص.) ضعیف شدن.
۲- رنجور و غمگین شدن.
۳- (ص.)پژمرده.
۴- ناقص.
(پَ) (اِ.) عشوه، ناز، خرام.
(پَ دَ) (مص م.) رنجاندن، آزرده ساختن.
(پَ دَ) (مص ل.) پژمردن. نک بخسیدن.
(پَ دِ) (ص مف.) پژمرده.
(پَ) (ص.)
۱- پهن، پخت.
۲- پراکنده، پاشیده.
۳- منتشر.
(~ُ پَ) (ص مر.)
۱- تار و مار، پراکنده.
۲- پرت و پلا.
(پَ دِ) (ص مف.) پهن شده، کوفته شده.
(پُ) (اِ.)نک خرفه.
