رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
بهای وصل تو گر جان بود خریدارم
که جنس خوب مبصر به هر چه دید خرید
«حافظ»
(گُ تَ) (مص م.) نک. واگذاردن.
(گ) (اِفا.) دور شونده. مق همگرا.
(گَ) (اِمص.) زیر و رو کردن، دوباره گرداندن.
(گ ر تَ) (مص م.)
۱- پس گرفتن، دوباره گرفتن.
۲- منع کردن.
(~.) (مص مر. اِمص.) بازگشت، مراجعت.
(گَ) (اِ.) پناه، پناهگاه.
(گُ) (مص مر. اِمص.)
۱- واگفتن.
۲- دشنام، فحش.
(گُ تَ) (مص م.) بازگو کردن، دوباره گفتن.
(گُ) [ فر. ] (اِ.) هر یک از اطاق‌های قطار.
(اِمص.)
۱- بازگفت سخن نشنیده.
۲- بازتاب صوت در داخل گنبد، حمام یا در کوه.
۳- تکرار بیت یا مصراعی که توسط دسته‌ای خوانده می‌شود، توسط دسته دیگر.
(یِ) (اِمص.) سخن شنیده را باز گفتن.
(حامص)۱ - سرایت.
۲- (دسته عزاداری) تکرار جمع مصراع یابیت ترجیع را.
۳- ورزشی اس ت پهلوانان را در گود زورخانه که یک به یک دست بر دیوار نهند و به جانب همان دست بر سینه زور کنند تا سینه برآمده پهن ...
(ص فا.) مرضی که از بیمار به دیگران سرایت کند، ساری.
[ په. ] (اِ.)
۱- افسوس.
۲- فریاد، ناله.
(ص.) بایا؛ بایسته، ضروری.
(بُ) [ انگ. ] (اِمر.) اسبابی به صورت صفحه‌ای سفید(از جنس پلاستیک، پشم شیشه و مانند آن) که می‌توان روی آن با ماژیک مخصوص آن مطلبی را نوشت که به راحتی قابل پاک کردن می‌باشد.
(یِ) (ص.) بایست ؛ ضرورت، لزوم.
(یِ) (اِ.)
۱- بهره.
۲- حاجت، مراد.
(وَ) [ ع. وباء ] (اِ.) نوعی بیماری عفونی و همه گیر و مسری.
(وَ) [ ع. ] (اِ.)۱ - سختی، عذاب.
۲- بَدی سرانجام.
