رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
صلاح از ما چه می‌جویی که مستان را صلا گفتیم
به دور نرگس مستت سلامت را دعا گفتیم
«حافظ»
(شَ) (اِ.)
۱- چوبک زن، کسی که در شب‌های ماه رمضان با آواز یا صدای طبل مردم را بیدار می‌کند.
۲- مهتر پاسبان.
(ش) (اِ.)باشه ؛ پرنده‌ای شکاری، کوچک تر از باز.
(اِ.) لباس اضافی برای تعویض لباسی که پوشیده‌اند. ؛ شور ~ دو یا چند جامه که یکی را به تن کنند و دیگری را بشویند و تمیز کنند.
[ ع. ] (اِفا.) سخن چین، نمام.
(ص) [ ع. ] (اِفا.)ستایش کننده، وصف کننده.
(ص) [ ع. ] (اِفا.)۱ - رسنده.
۲- پیوسته.
(~. شُ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل.)
۱- رسیدن، پیوستن.
۲- به حق رسیدن.
(ض) [ ع. ] (اِفا.) پیدا، نمایان.
(ض) [ ع. ] (اِفا.) وضع کننده.
(عِ) [ ع. ] (اِفا.) پند دهنده. ج. وعاظ.
[ ع. ] (اِفا.)
۱- نگاهدارنده، حافظ.
۲- شنونده، گوش دهنده.
(فِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- بر سویی آینده، آینده.
۲- نزد کسی رونده. جِ (عربی) وفود، اوفاد، وفد.
(فِ) [ ع. ] (اِفا.) فراوان، زیاد.
(اِ.) آلتی که با آن تریاک می‌کشند.
(ص نسب.) تریاکی، معتاد.
(فِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- تمام، کامل.
۲- وفا - کننده.
(قِ) [ ع. ] (اِفا.) تابناک، مشتمل.
(ق) [ ع. ] (اِفا.)
۱- فرود آینده، رخ دهنده.
۲- حاصل.
۳- راست، درست.
۴- وضع یا کیفیت قرار گرفتن.
۵- وضع یا کیفیت وقوع یافتن. ؛ در ~ در حقیقت. ؛غیر ~ خلاف واقعیت.
(~. گَ) [ ع - فا. ] (اِمص.)
۱- گرایش و توجه به واقعیت‌ها و پرهیز از خیال بافی.
۲- وفاداری به طبیعت یا زندگی واقعی و بیان دقیق آن بدون خیال پردازی. نک رئالیسم.
(قِ عن) [ ع. ] (ق.) در واقع، در حقیقت، حقیقتاً.
