رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
آن نافه مراد که می‌خواستم ز بخت
در چین زلف آن بت مشکین کلاله بود
«حافظ»
(اِ.) ستاره دنباله دار منظومه شمسی با مدار گردشی برابر ۷۶ سال.
(اِ. ص.) نک. همال.
(اِمر.) روز چهاردهم از ماه آذار (دوم) که در آن روز یهودیان صورتک‌ها می‌ساختند به نام‌هامان (وزیر خشایار شا) و بر دار می‌کشیدند و سپس آن‌ها را می‌سوزاندند.
(وَ) (اِ.) نام کشور یمن.
(مِ) [ ع. ] (اِ.) حاشیه کتاب یا نامه.
(مُ) (اِ.) نک هامون.
(مِ یا مَ) [ ع. هامه ] (اِ.)
۱- سر هر چیز.
۲- پیشانی.
۳- فرق سر، تارک.
۴- رییس قوم، مهتر.
(مَّ) [ ع. هامه ] (اِ.) هر جانوری که دارای زهر کشنده باشد. ج. هوام.
(ص.) هموار.
[ په. ] (اِ.)= هامُن:
۱- دشت، صحرا، زمین هموار.
۲- خشکی.
(ص.) سرگشته، حیران.
(اِ.) نک. همیان.
(اِ.) وزنی است برابر بیست و پنج استار.
(شب جم.) به هوش باش! کلمه‌ای که برای آگاه کردن به کار می‌رود.
(اِصت.)
۱- هیاهو، شور و غوغا.
۲- فریاد و ناله ماتم زدگان.
(صت.) کلمه‌ای است که در هنگام حمله بر دشمن بر زبان رانند.
(وَ) [ په. ] (اِ.) ظرفی آهنی یا سنگی که در آن چیزی را می‌کوبند یا می‌سایند.
(وَ) (اِ.) یکی از هشت مقام روحانی دین زردشتی از این قرار: زئوتر، هاونن، اتروخش، فربرتر، آبرت، آسناتر، رئثویشکر، سرئثوشاورز، زئونریا (زوت) رئیس این پیشوایان است و در میان دیگر هاوانان دارای نخستین پایه‌است.
(یِ) [ ع. هاویه ] (اِ.) جهنم.
(اِ.) سگ (در تداول کودکان).
