رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
وصل تو بدان جهان توان یافت
کان ملک بدین جهان دریغست
«انوری»
(نَ دْ وَ) [ ع. ندوه ] (اِ.) گروه، انجمن.
(نَ دا) [ ع. ]
۱- (اِ.)شبنم، ژاله.۲ - (اِمص.) بخشش، بخشندگی.
(نَ دِ) (اِ.) همتا، مانند.
(نَ بَ) (ص مر.) تازه به دوران رسیده، بی اصل و نسب.
(نَ دِ)
۱- (ص مف.) نادیده، دیده نشده.
۲- (اِ.) (عا.) نسل پنجم، فرزندِ نبیره.
(نَ) [ ع. ] (ص.)
۱- حریف شراب.
۲- همنشین، همدم. ج. ندماء.
(نَ مِ یا مَ) [ ع. ندیمه ] (ص.) مؤنث ندیم.
(نَ لَ) [ ع. نذاله ] (اِمص.) فرومایگی، پستی.
(نَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- شرط و پیمان.
۲- آن چه شخص بر خود واجب گرداند که در راه خدا بدهد یا به جا بیآورد. ج. نذور.
(نُ ذُ) [ ع. ] (اِ.) ترس، بیم.
(نَ) (ص نسب.) آن چه که رایگان به عنوان نذر در راه خدا دهند.
(نُ) [ ع. ] (اِ.) جِ نذر.
(نَ) [ ع. ] (ص.) ترساننده، بیم دهنده.
(نَ) [ په. ] (اِ.) مذکر، مقابل ماده.
(نَ رُ کَ دَ) (مص م.) (عا.) جور کردن و دسته بندی کردن چیزی.
(نَ رُ دِ) (اِمر.)
۱- نرینه و مادینه.
۲- نوعی دگمه که بخشی ازآن در بخش دیگر فرو می‌رود.
(نَ رّ) (ص.) نردباز.
(نَ) (ق.) همیشه، دایم.
(نَ جِ) [ معر. ] (اِ.) نرگس.
(نَ جُ) (اِ.) نوعی جامه ابریشمی که در حبشه بافند.
