رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
با پستی همت چه زنی دم ز «اناالحق»؟
این حرف بلندی ست که بر دار توان زد
«ظفرخان احسن»
(د ر) [ ع. ] (اِفا.) بی مانند، بی نظیر.
(دَ) (ص.) (عا.) ناجوانمرد، نارفیق.
(د) [ ع. ] (اِفا.) پشیمان.
[ ع. ] (اِفا.) ندا کننده.
(د)۱ - (ص مف.)دیده نشده.۲ - نامریی، مخفی.
(~. گ ر تَ)(مص م.) چشم پوشی کردن، غمض عین.
(ذ) [ ع. ] (ص فا.)
۱- نذرکننده.
۲- ترساننده، بیم دهنده.
(اِ.)
۱- مخفف انار.
۲- (استع.) پستان.
۳- اشک خونین.
[ ع. ] (اِ.) آتش، آذر. ج. نیران.
(حَ) [ فا - ع. ] (ص.)
۱- آن چه که در آن راحت وآسایش نیست.
۲- ناآرام، آشوب طلب.
۳- مضطرب، پریشان.
(~.) [ فا - ع. ] (حامص.)
۱- راحت نبودن، آرامش و آسایش نداشتن.
۲- اضطراب، تشویش.
۳- عصبانیت.
(حامص.)
۱- کجی.
۲- ناهمواری.
۳- دروغ.
۴- ناحقی.
۵- خیانت.
۶- نابسامانی، بی ترتیبی.
۷- دارای غش بودن.
[ فا - ع. ] (ص.) آن که راضی نیست، ناخشنود. مق راضی.
(بُ) (اِ.) درخت انار.
(اِ.) گل انار.
(رَ) (ص مف.) کال، نپخته.
(رَ) (ص فا.) ناقص، کوتاه.
(ر) (اِمر.) انارستان، باغ انار.
(ر دَ) (ص مف.) ناقص، خام.
[ فر. ] (اِ.) عشق به خود یا به تمایلات دوره طفولیت و بزرگی، خودشیفتگی.
