رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
به دور لاله دماغ مرا علاج کنید
گر از میانه بزم طرب کناره کنم
«حافظ»
(مُ یَ نَ یا یِ نِ) [ ع. معاینه ]
۱- (مص م.) با چشم دیدن.
۲- بررسی و دقت کردن در وضع مریض.
(مُ عَ بّ) [ ع. ] (اِمف.) تعبیه شده، مهیا.
(مَ بَ) [ ع. ] (اِ.)جای عبادت، پرست ش گاه. ج. معابد.
(مُ عَ بَّ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- گرامی داشته، مکرم.
۲- راه کوفته و هموار.
(مُ عَ بِّ) [ ع. ] (اِفا.) کسی که تعبیر خواب می‌کند.
(مَ بَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- محل عبور، گذرگاه.
۲- پُل و هر آنچه که با آن بتوان از رود عبور کرد.
۳- کِشتی. ج. معابر.
(مُ عَ بَّ) [ ع. ] (اِفا.) ترش رو.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) پرستیده شده.
(مُ) [ ع. ] (اِفا.) کسی که به کاری یا چیزی عادت کرده باشد.
(مُ تَ بَ) [ ع. ] (ص.) دارای اعتبار، مورد اعتماد.
(مُ تَ دّ) [ ع. ]
۱- (اِفا.) در شمار آینده، معدود شونده.
۲- از حد درگذرنده.
۳- (اِمف.) گمان شده، تخمین زده شده.
(مُ تَ دِ) [ ع. ] (اِفا.) میانه، میانه رو، راست، برابر.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.) از حد درگذرنده، بیداد کننده.
(مُ تَ ذِ) [ ع. ] (اِفا.) عذر آورنده.
(مُ تَ رِ) [ ع. ] (اِفا.)۱ - اعتراض کننده.
۲- واخواه.
(مُ تَ رَ ضَ یا ض ِ) [ ع. معترضه ] (اِ.) جمله‌ای خارج از موضوع که میان کلام وارد شود.
(مُ تَ رِ) [ ع. ] (اِفا.) اقرارکننده، اعتراف کننده.
(مُ تَ رِ) [ ع. ] (اِ.)میدان جنگ، معرکه.
(مُ تَ زّ) [ ع. ] (اِمف.) گرامی شمرده، عزیز داشته.
(مُ تَ زِ) [ ع. ] (اِفا.) گوشه گیر، عزلت گزین.
