رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
ای که بر مه کشی از عنبر سارا چوگان
مضطرب حال مگردان من سرگردان را
«حافظ»
(مُ سَ و ُِ) [ ع. ] (اِفا.) خیره سر، خودرأی.
(مِ وَ) [ ع. ] (اِ.) عطردان.
(مُ سَ وِّ) [ ع. ] (اِفا.) فریبنده و اغوا کننده.
(مِ) [ معر. ] (اِ.) مُشک.
(مُ کِ) [ ع. ] (اِفا.) خاموش کننده، ساکت کننده.
(مُ کِ) [ ع. ] (اِفا.) مستی آور.
(مُ کِ) [ ع. ] (ص.) جِ مسکره ؛ مست کننده‌ها، نوشابه‌های الکلی.
(مَ کَ) [ ع. ] (اِ.) منزل، محل اقامت. ج. مساکن.
(مُ سَ کِّ) [ ع. ] (اِفا.) تسکین دهنده، آرام کننده.
(مَ کَ نَ) [ ع. مسکنه ] (حامص.) فقر، تنگدستی.
(مَ کِ) (اِ.) کره و چربی که از دوغ گیرند.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) ساکت شده، خاموش شده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- جا داده شده، سکنی شده.
۲- آرام کرده شده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) سکه زده، پول فلزی. ج. مسکوکات.
(مِ) [ ع. ] (ص.) فقیر، تنگدست.
(مِ گَ) (ص فا.) کسی که ظرف‌های مسی می‌سازد.
(مَ) [ ع. ] (ص.)
۱- کسی که با روغن مقدس مسح شده باشد.
۲- مرد بسیار سفر.
۳- (اِ.) نام حضرت عیسی.
(مَ. دَ) [ ع - فا. ] (ص مر.) کسی که نفسش مانند حضرت عیسی مرده را زنده می‌کند.
(مَ) [ ع - فا. ] (ص.) کسی که دارای دین حضرت عیسی باشد.
(مَ یَّ) [ مص جع. ] (اِ.) دین حضرت عیسی مسیح که سه شعبه مهم دارد: کاتولیک، پروتستان، ارتد وکس.
