رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
سر گشته چو پرگار همه عمر دویدیم
آخر به همان نقطه كه بودیم رسیدیم
«امام فخر رازی»
(مُ تَ) [ ع. ]
۱- (اِمف.) زمین زیر و رو شده.
۲- (اِ.) سنگواره، فیل.
(مُ تَ حَ بّ) [ ع - فا. ] (اِمف.) کاری که انجام دادن آن بهتر از ترک آن باشد.
(مُ تَ حِ ثّ) [ ع. ] (اِفا.) برانگیزاننده، مشوق.
(مُ تَ دَ) [ ع. ] (اِمف.) نو پیدا شده، تازه به وجود آمده، اختراع شده.
(مُ تَ سَ) [ ع. ] (اِمف.) نیکو، نیکو و پسندیده شمرده شده.
(مُ تَ ض) [ ع. ] (اِفا.) آگاه، مطلع.
(مُ تَ فِ) [ ع. ] (اِفا.) نگهبان.
(مُ تَ حَ قّ) [ ع. ] (اِمف.) سزاوار، شایسته، دارای استحقاق.
(مُ تَ حَ لّ) [ ع. ] (اِمف.) حلال پنداشته شده.
(مُ تَ کَ) [ ع. ] (اِمف.) استوار، برقرار، محکم.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.) سخن محال، امری که محال و غیر ممکن باشد، از حالی به حالی درآینده.
(مُ تَ بِ) [ ع. ] (اِفا.) خبر خواهنده از کسی.
(مُ تَ بَ) [ ع. ] (اِمف.)کسی که از او خبر جسته شده.
(مُ تَ دِ) [ ع. ] (اِفا.) خدمت کننده، مجازاً: کارمند.
(مُ تَ رَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- استخراج شده.
۲- در فارسی، زندانبان ؛ کسی که حق وارد و خارج کردن زندانی را داشته باشد.
(مُ تَ خَ) [ ع. ]
۱- (اِفا.) سبک شمرده، خو ار داشته.
۲- (ص.) خوار، زبون.
(مُ تَ لِ) [ ع. ] (اِفا.) رهاکننده، آزادکننده.
(مُ تَ لَ) [ ع. ] (اِمف.) رها شده، خلاص شده.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِمف.) دائم، برقرار، پاینده.
(مُ تَ رَ) [ ع. ] (اِمف.) تدارک شده، تلافی شده.
