رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
چو غنچه گر چه فروبستگیست کار جهان
تو همچو باد بهاری گره گشا می‌باش
«حافظ»
(مَ) [ ع. ] (اِ.) شبانگاه، اوّل شب. ج. اَمسیه.
(مُ بَ قَ یا قِ) [ ع. مسابقه ] (مص ل.) بر یکدیگر پیشی گرفتن.
(مَ جِ) [ ع. ] (اِ.) جِ مسجد.
(مَ سّ) [ ع. ] (ص.) آن که زمین را مساحت کند؛ زمین پیما.
(مِ حَ) [ ع. مساحه ] (مص م.) پیمودن یا اندازه گرفتن زمین.
(مَ رِ) [ ع. ] (اِ.) ج مسرح ؛ چراگاه‌ها.
(مُ رَ عَ) [ ع. مسارعه ] (مص ل.) شتاب کردن، بر یکدیگر پیشی گرفتن.
(مِ) [ ع. ] (مص م.) سودن، مالیدن.
(مُ عِ) [ ع. ] (اِفا.) موافق، یاور.
(مُ عِ دِ) [ ع. مساعده ] (مص م.) کمک رساندن، یاری کردن.
(مُ عِ دَ یا دِ) [ ع. مساعده ]
۱- (اِمص.) یاری.
۲- پیش پرداخت.
(مُ عِ فَ) [ ع. مساعفه ]
۱- (مص م.) یاری کردن.
۲- (اِمص.) یاری.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) کوشش‌ها، سعی‌ها.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) معبر، گذرگاه.
(مَ فَ) [ ع. مسافه ] (اِ.) بُعد، فاصله.
(مُ فِ حِ یا فَ حَ) [ ع. مسافحه ] (مص م.) زنا کردن.
(مُ فِ) [ ع. ] (اِفا.) سفرکننده، سفر - رونده.
(~. بَ) (اِمر.) مؤسسه‌ای که کارش بردن مسافران است.
(مُ فِ رَ) [ ع. مسافره ] (مص ل.) از شهر یا کشوری به شهر یا کشور دیگر رفتن.
(مُ فِ. نِ) (اِمر.) جایی که مسافران د ر آن سکونت کنند، مهمان خانه.
