رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
گر چه دانم که به جایی نبرد راه غریب
من به بوی سر آن زلف پریشان بروم
«حافظ»
(مُ رَ غَّ) [ ع. ] (اِمف.) ترغیب شده، تشویق شده.
(مَ) (اِمر.) سبزه زار، چمن زار.
(مَ زَ) (اِ.) گورستان، قبرستان.
(مَ یا مُ) (اِمر.) فال بد، نفرین. مقابل مروا.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) پسندیده، مورد قبول.
(مَ) [ ع. ] (ص.) پیچیده، زلف پیچیده و مجعد.
(مَ لِ) [ ع. مرغوله ] (اِمف.) طرُه دستار، موی پیشانی.
(مَ فَ) [ ع. ] (اِ.) آن چه که از آن سود برند.
(مِ فَ یا مَ فِ) [ ع. ] (اِ.) آرنج. ج. مرافق.
(مُ رَ فَّ) [ ع. ] (اِمف.) آسوده، در رفاه و آسایش.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- رفع شده، برداشته شده.
۲- کلمه عربی که آخر آن حرکت ضمه داشته باشد.
(مُ) [ فر. ] (اِ.) مسکنی قوی برای تسکین درد که استعمال آن اعتیاد می‌آورد.
(مَ) [ ع. ]
۱- (مص م.) نیزه زدن.
۲- کندن پشم از پوست.
۳- (اِ.) پشم و پوست بو گرفته.
(مِ) [ ع. مرقاه ] (اِ.)
۱- پلکان.
۲- نردبان.
(مَ قَ بِ یا بَ) [ ع. مرقبه ] (اِ.) جای دیده بان بربلندی.
(مَ قَ) [ ع. ] (اِ.) خوابگاه، آرامگاه، به ویژه آرامگاه امام، قدیس یا شخصیت روحانی. ج. مراقد.
(مُ رَ قَّ) [ ع. ] (اِمف.) جامه وصله دار، جامه‌ای که از تکه پارچه‌های دوخته شده درست شده باشد، خرقه، خرقه‌ای که وصله‌های چهارگوش داشته باشد.
(مِ قَ) [ ع. ] (اِ.) قلم.
(مُ رَ قَّ) [ ع. ] (اِمف.) رقم شده، نگاشته.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) نوشته شده.
