رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
در جوش نوبهار کجا تن دهد به بند؟
دیوانهای که فصل خزان بند بگسلد
«صائب تبریزی»
(اَ بَ) (اِ.) پره و دندانه کلید.
( اِ ) (ص.) سفید.
( اَ ) (فع رابطه.) سوم شخص مفرد از مصدر «اَستن» [ = هستن. ] (زمان حال فعل «بودن»): هوا روشن است.
(اِ) [ ع. ] (اِ.) کون، دبر، نشیمن، نشستگاه، کفل، مقعد.
(~.) (اِ.)
۱- استخوان.
۲- هسته میوه.
(~.) (اِ.) استر.
(اَ س ِ) [ فر. ] (اِ.) نمک مشتق از اسید استیک مانند استات سرب، استات مس، استات آهن و غیره، نمکی که از اسید استیک حاصل شود.
( اُ ) (حامص.)
۱- دلیری، جسارت.
۲- شوخی، بی ادبی.
۳- محرمی، یگانگی.
( اُ ) [ په. ] (اِ. ص.) = اوستاد. اوستا. استا:
۱- آموزنده، معلم، آموزگار.
۲- مدرس دانشگاهها.
۳- حاذق، ماهر، سررشته دار در کاری، چیره دست. ؛~ علم کردن دزدیدن خیاطها از سر پارچه. ؛ ~چسک آن ...
(اِ دَ) (مص ل.) نک ایستادن.
(~.) (ص فا.)
۱- ماهر و مسلط و متخصص در صنعتی یا حرفهای. در لفظ عامیانه اوساکار.
۲- کارفرما.
( اُ ) (حامص.)۱ - مهارت.
۲- زیرکی، تدبیر.
( اِ ) [ انگ. ] (اِ.)ورزشگاه، زمین ورزش.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ ستر؛ پردهها.
( اِ )(اِ.) وزنی برابر چهار مثقال، یا چهار مثقال و نیم ؛ استیر.
(اِ) [ انگ. ] (اِ.)
۱- حرکت کردن و به حرکت درآوردن.
۲- لحظه حرکت ورزشکاران د ر ورزشهای دو و میدانی، دوچرخه سواری، شنا و همانند آن، شروع.
(اِ رِ) (اِ.) ستاره.
( اِ ) [ فر. ] (اِ.)ستون آهکی مخروطی شکل معلق در سقف غارها که در نتیجه چکیدن قطرههای آب در سقف غار به وجود میآید، چکیده.
( اِ ) [ فر. ] (اِ.) مخروطهای آهکی کف غارها که در اثر چکیدن قطرههای آب آهکی از سقف غارها و یا از نوک مخروطهای استالاکتیت در کف غار تشکیل میشود، چکیده.
( اُ ) (اِ.) زین و یراق اسب.
