آوردن رستم كیقباد را از كوه البرز
برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال
برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه
ابر كىقباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى
بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بىگه از تاختن نغنوى
بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند
كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس
تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت
همه جا به بی وفایی مثلند خوبرویان
تو میان خوبرویان مثلی به بی وفایی
«هاتف اصفهانی»
(گُ دَ) (مص ل.) رشد کردن، بالیدن.
(گُ) (ص مر.) دلیر، پهلوان.
(گُ لَ یا لِ) (اِ.) تُکمه.
(گُ) (ص.) شاهد، دلیل، برهان.
(~.) (حامص.) شهادت، تأیید و تصدیق درستی یا نادرستی امری.
(~. خا تَ) (مص م.) شاهد خواستن.
(~. دَ) (مص ل.)شهادت دادن.
(~. مِ) (اِمر.)
۱- پایان نامه تحصیلی.
۲- جواز رانندگی ماشین.
(گُ) (اِ.) ریسمانی است که از درختی آویزند و بر آن نشینند و در هوا تاب خورند؛ گواچه، تاب، گازره، بادپیچ.
(گَ) (اِ.) مسخرگی، مزاح.
(گُ ژَ یا ژِ) (اِ.)
۱- طعنه، سرزنش.
۲- شوخی، مزاح.
(گُ) (حامص.) گواهی دادن، شهادت.
(بُ) (ص مر.) احمق، گاوریش.
(لَ) (اِ.) نوعی گلدوزی با نخ ضخیم رنگی روی طرح‌های آماده.
(گَ یا گُ) [ آرا. سر. تر. ] (اِ.)کفل، سرین.
(گُ) (ق مر.) به قیمت مقطوع و بی آنکه وزن کرده یا شمرده شود.
(گُ تِ) [ فر. ] (اِ.) شیوه معماری اروپای باختری از قرن ۱۲ تا ۱۶ م. که از ویژگی‌های آن تکرار عناصر بلندی ساختمان و به کارگیری تاق‌های نوک تیز و شیشه‌های پر نقش و نگار بود.
[ تر. ] (اِ.) زور، قدرت.
(گَ وَ) (اِ.) صمغ درخت.
(گُ جِ) (اِ.) درختی است از تیره گل سرخیان که میوه آن کوچک و آبدار، دارای پوست نازک به رنگ سبز یا سرخ و یک هسته سخت است.
