گل بی‌رخِ یار خوش نباشد
بی‌باده بهار خوش نباشد
طَرفِ چمن و طوافِ بستان
بی‌لاله‌عذار خوش نباشد
رقصیدن سرو و حالتِ گُل
بی‌صوتِ هَزار خوش نباشد
با یارِ شکرلبِ گل‌اندام
بی‌بوس و کنار خوش نباشد
هر نقش که دستِ عقل بندد
جز نقشِ نگار، خوش نباشد
جان نقدِ مُحَقَّر است حافظ
از بهرِ نثار خوش نباشد
از آتش فراغت شرحی شنیده بودم
لیکن درون آتش خود را ندیده بودم
«عارف طوطی همدانی»
(اِ.)
۱- رودی که در مسیر خود از بلندی به پایین فرو ریزد.
۲- سنگ مشبک که بر دهانه ناودان‌ها نصب کنند.
۳- یکی از حرکات حمله‌ای در والیبال و پینگ پنگ و تنیس، پرش و زدن توپ از بالای تور به زمین ...
(بِ) (ص.)
۱- نهفته.
۲- جاسوس.
(بِ تَ) (مص م.) نهفتن، پوشیده داشتن.
(~.) (اِمر.)
۱- محل پنهان شدن.
۲- مستراح.
(بِ خُ) (اِمر.) = آبشخوار. آبشخورد:
۱- جای خوردن یا برداشتن آب.
۲- ظرف آبخوری.
۳- منزل، مقام.
۴- بهره، قسمت.
۵- سرنوشت.
(شُ) (اِمر.) دستگاه تنفسی جانوران آبزی.
(شَ) (اِ.) نک آویشن.
(شَ) (اِمر.) نک آبزن.
(اِمر.) فاضلاب، چاهک.
(رِ) (اِمر.) آبی که از غوره انگور گیرند. ؛ ~گرفتن کنایه از: گریه کردن.
(بَ) (اِمر.) نک آبافت.
(لَ یا بِ لِ) (اِ.)
۱- تاول، ورم پوست در اثر سوختگی یا زخم.
۲- مرضی که بیشتر در بین کودکان شایع است، از علائم آن تب شدید، دردِ ستون فقرات و تاول‌های روی پوست است. ؛ ~ افرنگ: سیفلیس.
(~. مُ) (اِمر.) مرضی است شایع میان انسان و طیور.
(~.) (حامص.) تزریق مایه آبله.
(اِ.) قند سفید، نبات.
[ په. ] (اِ)درختی است با چوبِ بسیار سخت، سیاه رنگ و گران بها.
(بِ) (اِ.) مایعی غلیظ که با جنین از شکم مادر خارج می‌شود.
(اِ. ص.) برادر مادر، دایی.
(اِ.) = آبی: نیلوفر آبی.
(وَ) (اِمر.) ظرف آب، آوند.
