رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
بر آستانه میخانه گر سری بینی
مزن به پای که معلوم نیست نیت او
«حافظ»
( اِ.) تیر بزرگی که در سقف خانه به کار می‌رود.
( اِ.) پوششی ضخیم انباشته از کاه، پشم یا پوشال که بر پشت ستور می‌نهند برای نشستن یا بار نهادن. ؛ ~ کسی کج بودن کنایه از: رفتاری غیراخلاقی و ناروا داشتن.
(ص فا.) آن که پالان می‌دوزد، پالان گر.
(دِ) (ص مر.) (عا.) کهنه کار، باتجربه، رند.
(نِ) (اِ.) طبقه‌ای از خشت که روی آجر تیغه سقف رساند.
(اِ. ص.) اسبی که مخصوص بار و بنه بردن است، نه برای سواری.
(هَ) (اِمر.) نک پالهنگ.
(وَ) (اِمر.) صافی، ظرف فلزی سوراخ سوراخ که با آن چیزها را صاف کنند، آبکش.
(اِمر.) هیاهو، آشفتگی.
(حامص.)سروصدا، هیاهو، دادوبیداد.
(یِ)(اِمص.) تصفیه کردن، صاف کردن.
(یِ) ( اِ.) تصفیه خانه.
(یِ گَ) (ص فا.) تصفیه کننده، صافی کننده.
(یَ دِ) (ص فا.) پالایشگر، تصفیه کننده.
(دَ)
۱- (مص م.) صافی کردن.
۲- بیختن.
۳- تراویدن.
(دِ) (ص مف.) صافی شده، تصفیه شده.
(لِ) [ فر. ] (اِ.)
۱- شستی نقاشی (تخته رنگ).
۲- سکوی قابل حمل بیشتر از جنس چوب برای جابه جا کردن مواد و بسته‌ها.
۳- سازه‌های مسطح و کوچک چوبی که زیر بار قرار دهند تا بتوان آن را با افرازه ...
(تُ) [ فر. ] ( اِ.) لباسی ضخیم که مردم برای گرم نگاه داشتن بدن روی لباس‌های دیگر می‌پوشند.
(~.) [ فر - فا. ] (ص نسب.)
۱- مربوط به پالتو.
۲- قطع کتاب در اندازه ۲۰*۱۰ سانتی متر.
[ انگ. ] (اِ.)
۱- تکان.
۲- ضربان.
۳- نبض. ؛ ~ تلفن مدت زمان معینی برای مکالمات تلفنی درون شهری.
