رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
همی وعده دهی امروز و فردا
همین امروز و فردایت مرا کشت
«بابا طاهر عریان»
(مُ خَ دِ) [ ع. ] (اِفا.) فریفته شونده، گول خورنده.
(مِ خَ) [ ع. ] (اِ.) سوراخ بینی. ج. مناخر.
(مُ خَ رِ) [ ع. ] (اِفا.) پاره شونده، دریده گردنده.
(مُ خَ رِ) [ ع. ] (ص.) بریده، شکافته.
(مِ خَ رَ) [ ع. ] (اِ.) دو سوراخ بینی.
(مُ خَ زَ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- منقطع، بریده.
۲- باتبختر رونده.
(مُ خَ س) [ ع. ] (اِفا.)
۱- پوشیده شونده، پنهان گردیده.
۲- ماه گرفته.
(مُ خَ فَ) [ ع. ] (اِ.) محل انحطاط.
(مُ خَ فِ) [ ع. ] (اِفا.) پست شده، به نشیب افتاده.
(مُ خَ یا خُ) [ ع. ] (اِ.) غربال، پرویزن.
(مُ خَ لِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- از جای کنده.
۲- منقطع.
(مَ) [ په. ] پساوند که در آخر کلمه درمی آید و معنی صاحب و دارنده را می‌رساند مانند: ارجمند، خردمند، دانشمند، هنرمند.
(مَ دَ) بی چیز: (ص.) بدبخت، مفلوک.
(مَ نِ) (ص.) خانه ویران.
(مُ دَ رِ) [ ع. ] (اِفا.)درج شده، گنجیده - شده.
(مُ دَ رِ) [ ع. ] (اِفا.) کهنه، فرسوده.
(مِ دَ) [ ع. ] (اِ.) کمان حلاجی.
(مُ دَ فِ) [ ع. ] (اِفا.) دفع شونده، بیرون ریزنده، دور شونده.
(مَ دَ) (اِ.) مندله، دایره‌ای که جادوگران و دعاخوانان به دور خود می‌کشند و در میان آن نشسته دعا یا افسون می‌خوانند.
(مُ دَ مِ) [ ع. ] (اِفا.) داخل شونده.
