رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
زین دایره مینا خونین جگرم می ده
تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی
«حافظ»
(مُ تَ حِ) [ ع. ] (اِفا.) انتحال کننده، به خود نسبت دهنده (شعر دیگری را). ج. منتحلین.
(مُ تَ خَ) [ ع. ] (اِمف.) برگزیده شده.
(مَ تَ) [ سنس. ] (اِ.)
۱- افسون، کلام مؤثر.
۲- ذکری برای رام کردن و دفع گزند جانور درنده.
۳- (عا.) مسخره کرده شده.
(مُ تَ زَ) [ ع. ] (اِمف.) کنده شده، جدا شده.
(مُ تَ سَ) [ ع. ] (اِمف.) نسبت داده شده.
(مُ تَ س) [ ع. ] (اِمف.)
۱- نسخ کننده، زایل کننده.
۲- نسخه (کتاب) گیرنده.
(مُ تَ ش) [ ع. ] (اِفا.)
۱- فاش، شایع.
۲- پراکنده، پاشیده.
۳- انتشار یافته.
(مُ تَ صَ) [ ع. ] (اِمف.) نصب شده، برقرار شده.
(مُ تَ صَ) [ ع. ] (اِفا.) نصرت یابنده، غالب.
(مُ تَ ظِ) [ ع. ] (اِفا.) چشم به راه، کسی که انتظار می‌کشد.
(مُ تَ ظِ) [ ع. ] (اِفا.) مرتب شده، به نظم درآمده.
(مُ تَ عِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- آن که پای را به هنگام لغزش نگاه می‌دارد.
۲- آن که پس از افتادن برمی خیزد.
۳- به شده از بیماری، ناقه.
(مُ تَ فَ) [ ع. ] (اِمف.) سود برده شده، نفع برده شده.
(مُ تَ فِ) [ ع. ] (اِفا.) سود یابنده، نفع برنده.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.) نیست و نابود گشته.
(مُ تَ ق) [ ع. ] (اِفا.)
۱- جداکننده درم خوب از بد.
۲- انتقاد کننده.
(مُ تَ قَ) [ ع. ] (اِمف.) نقش شده، کنده کاری شده.
(مُ تَ قَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- ویران شده (بنا).
۲- شکسته شده (عهد و پیمان).
۳- باطل.
(مُ تَ قِ) [ ع. ] (اِفا.) جابه جا شونده.
(مُ تَ قِ) [ ع. ] (اِ فا.) انتقام کشنده، عقوبت کننده.
