رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
خوش خبر باشی ای نسیم شمال
که به ما می‌رسد زمان وصال
«حافظ»
(مُ تَ رِ) [ ع. ] (اِفا.) ازاله بکارت کننده.
(مُ تَ رِ) [ ع. ]
۱- (اِفا.) جدا شونده.
۲- (ص.) جدا، پراکنده.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.) افتراء زننده، تهمت زننده.
(مُ فَ تِّ) [ ع. ] (اِفا.) تفتیش کننده، بازرس.
(مُ تَ ضَ) [ ع. ] (اِمف.) رسوا، بی آبرو.
(مُ تَ عَ) [ ع. ] (اِ.) کار بزرگ، کار بی سابقه.
(مُ تَ عِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- به عمل آورنده، ابداع کننده.
۲- تزویر کننده (خط).
(مُ تَ قَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- گم کرده.
۲- جستجو کرده شده.
(مُ تَ ق) [ ع. ]
۱- (اِفا.) نیاز دارنده.
۲- (ص.) نیازمند، محتاج، مستمند؛ ج. مفتقرین.
(مُ فَ تِّ) [ ع. ] (اِفا.) برانگیزاننده فتنه.
(مُ فَ تَّ) [ ع. ] (اِمف.) در فتنه افکنده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- بازشده، گشاده شده.
۲- کلمه‌ای که دارای فتحه باشد.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- تاب داده شده، تابیده.
۲- رشته سیم باریک فلزی.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) شیفته، دیوانه
(مُ تَ) (ق.) (عا.) به طور مفت، به رایگان.
(مُ) [ ع. ] (اِفا.) فتوادهنده، قاضی.
(~.)
۱- (ص نسب.) چیز مفت.
۲- (ق.) به طور رایگان، مجاناً.
(مُ حَ) [ ع. ] (اِمف.) درمانده در سخن، کسی که از سخن گفتن عاجز باشد.
(مَ خَ) [ ع. ] (اِ.) هرچه بدان فخر کنند.
(مُ فَ خَّ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- بزرگ داشته شده.
۲- بزرگوار، بزرگ.
