روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
چو نی بسینه خروشد دلی که من دارم
بناله گرم بود محفلی که من دارم
«رهی معیری»
(تَ) [ ع. ] (مص م.) واگذار کردن، سپردن.
(تُ فَ) (اِمر.) تفنگ، تفنگ بادی.
(تَ فَ کُّ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) اندیشه کردن.
۲- (اِمص.) اندیشه.
(تَ فَ کُّ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- میوه خوردن.
۲- شوخ بودن، شوخی کردن.
۳- لذت بردن.
(تُ فَ) (ص.) (عا.) سست، بی دوام.
(تَ) [ ع. ] (مص ل.) اندیشیدن.
(تَ) [ ع. ]
۱- (مص م.) از هم جدا کردن، بازگشادن.
۲- (اِمص.) جدایی، گشودگی.
۳- گرفتن سند جداگانه برای بخشی از یک ساختمان.
(تَ دَ) (مص ل.) گرم شدن، داغ گشتن.
(تَ یا تِ قّ) (ص.) صدایی که از شکستن چیزی یا برخورد دو جسم سخت یا افتادن جسمی به وجود می‌آید. ؛ ~و لق الف - نیمه تعطیل. ب - زهوار دررفته، فرسوده. ؛ ~ ِ ~چیزی درآمدن ...
(تَ تَ) (اِصت.) آواز به هم خوردن کوبه در و مانند آن.
(تِ) [ ع. تقاء ] (اِمص.) پرهیزکاری.
(تَ بُ) [ ع. ] (مص ل.) برابر شدن، رو به روی هم واقع شدن.
(تَ تُ) [ ع. ] (مص م.) یکدیگر را کشتن.
(تَ دُ) [ ع. ] (مص ل.) دیرینه شدن، دیرینگی.
(~.) [ ع. ] (اِ.) جمع تقدمه، پیشکش، هدیه.
(تَ) [ ع. ] (اِ.) جِ تقدیر.
(تَ رُ) [ ع. ] (مص ل.)۱ - به هم نزدیک شدن.
۲- نام یکی از بحور شعر به معنی متقارب.
(تَ رُ) [ ع. ] (مص ل.) قرین شدن با یکدیگر.
(تَ سُ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- با هم بخش کردن.
۲- با هم قسم خوردن.
(تَ) [ ع. ]
۱- (مص م.) قصاص گرفتن از هم.
۲- تاوان گرفتن.
۳- معامله به مثل کردن. ؛ ~پس دادن مجازات شدن، تاوان دادن.
