روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
بر سر آنم که گر ز دست برآید
دست به کاری زنم که غصه سر آید
«حافظ»
(خُ دَ) (مص ل.) روبرو شدن، برخورد کردن.
(مص مر.)
۱- جلوگیری.
۲- توقیف، حبس.
(تَ) (مص م.) منع کردن، توقیف کردن.
(اِمر.) محلی که اشخاص توقیفی را موقتاً در آن زندانی کنند، زندان.
(ص نسب.) منسوب به بازداشت، دستگیر شده، توقیف شده.
(نِ تَ) (مص ل.) تشخیص دادن، از هم تمیز دادن.
(دَ) (اِمر.) خارج کردن هوا از ریه.
(دِ) (اِمر.) نتیجه کار، راندمان.
(~.) (حامص. اِ.)
۱- توانایی نتیجه و محصول دادن.
۲- بازده (فیزیک).
(مص مر.) دیدار کردن، دیدن.
(رِ)(اِفا. اِمر.)کسی که مأمور رسیدگی به کارهای یک فرد یا یک مؤسسه و اداره‌است.
(~.) (حامص.) عمل بازرس، تفتیش.
(زَ) (اِمر.) بازارگان، تاجر.
(حامص.) دوباره ساختن آن چه از بین رفته یا خراب شده‌است و یا مطلوب و مناسب نیست.
(زِ) [ ع. ] (ص.) روشن، تابان.
(زِ) [ ع. ] (اِ. ص.) شتر قوی. ج بوازل.
(زْ)
۱- (اِ مص.) توقف، درنگ.
۲- (اِ.) مقدار ثابتی که برجای می‌ماند.
(دِ) (ص مف.)
۱- عقب مانده.
۲- وارث.
(زَ دِ) (ص.)
۱- دارای باخت.
۲- شکست خورده، ناموفق، ناکام.
(نِ شَ تِ) (اِمف.) کسی که در پیری یا پس از مدتی طولانی یابه علل دیگراز کار برکنار شود واز حقوق بازنشستگی استفاده کند.
