روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
الا ای دولتی طالع که قدر وقت می‌دانی
گوارا بادت این عشرت که داری روزگاری خوش
«حافظ»
(ن) (اِ.)
۱- هاون.
۲- بزرک و تخم کتان.
(اِ.) نامی تحقیرآمیز برای آمریکاییان خاصه نظامیان آمریکا.
(اِ.) نوعی کبوتر که آوازش مانند تلفظ «یاهو» است.
(~.) (اِ.) درجه نظامی که سابقاً در ارتش معمول بود و به جای آن سرگرد برگزیده شد.
(وَ) (ص.) یاری دهنده، پشتیبان.
(وَ) (اِ.) پادشاه. ج. یاوندان.
(و) (ص.)
۱- بیهوده، بی معنی.
۲- بی - سرپرست، سرِخود.
(~. کَ دَ) (مص م.) گم کردن، هدر دادن.
(~. گَ تَ) (مص ل.) گُم شدن.
(~.) (ص فا.) بی هوده گو، آن که سخنان بی معنی گوید.
(وَ) (حامص.) بیهودگی، هرزگی.
(کَ) (اِ.) یاقوت.
(یَ) (اِ.) تیر پیکان دار.
(یَ) [ ع. ] (ص.) خراب، ویرانه.
(یُ) [ ع. ]
۱- (اِمص.) خشکی.
۲- (ص.) (عا.) بدخلق، بدمعاشرت.
(یُ سَ) [ ع. یبوسه ]
۱- (اِمص.) خشکی، عدم رطوبت.
۲- در فارسی: خشکی مزاج و کار نکردن شکم.
(یَ) [ تر. ] (اِ.) کشیک، نگهبانی.
(یَ) (ص.) پاسبان، نگهبان.
(یَ) [ ع. ] (ص.)
۱- کودک پدر مرده.
۲- هر چیز منحصر به فرد و بی همتا.
(~. ن) [ ع - فا. ] (اِمر.)جای پرورش یتیمان، دارالایتام.
