دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد
گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد
سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد
بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد
حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد
حافظ از چشمه حکمت به کف آور جامی
بو که از لوح دلت نقش جهالت برود
«حافظ»
(اَ فَ دَ) (مص م.) نک اندوختن.
(اَ فَ دَ) (مص م.) اندوختن، جمع کردن.
(~.) (ص.) چسبیده، چسبناک.
(اَ فَ) (اِمص.) گردآوری، اندوختگی.
(اَ فَ دَ) (مص م.)
۱- گرد آوردن، جمع کردن.
۲- کسب کردن.
(اَ نِ یا نَ) (اِ.) آلت مردی، نره، احلیل.
(~.) (اِ.) آلت مردی.
(اَ یَّ) [ ع. ] (ص نسب. اِ.) منسوب به الف، دارای هزار.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)
۱- یاد دادن.
۲- افکندن، انداختن.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ لقب.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)آبستن کردن، جفت - گیری.
(اَ قِ صِّ) [ ع. القصه ] (ق.) خلاصه.
(اَ لْ لا) [ ع. ] (اِ.)ایزد، خدا، معبود یگانه. ؛~ُ اعلم خدا داناتر است. (هنگامی که نسبت به موضوعی شک و تردید است). ؛~ اکبر الف - خدا بزرگ تر است. (هنگام تعجب، عصبانیت و تأیید ...
(اَلú لا بَ) (ص نسب.) (عا.) تصادفی، اتفاقی.
(اَ لْ لا هُ) [ ع. ] (شب جم.) بار خدایا. ؛~صل علی محمد و آل محمد بار خدایا درود بفرست بر محمد و خاندان او.
(اَ لْ لا) [ ع - فا. ] (ص نسب.)
۱- منسوب به الله، خدایی.
۲- مرد کامل، از نقص رسته.
(اَ لَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- (مص ل.) دردمند شدن.
۲- (اِمص.) رنجیدگی.
۳- (اِ.) درد، ج. آلام.
(اَ لَ شَ گِ) (اِ.) (عا.) جنجال، سر و صدا، هیاهو.
( اَ ) [ په. ] (اِ.) گرفته شده از یونانی ؛ از سنگ‌های گرانبها و کمیاب که دارای سختی و درخشندگی خاصی می‌باشد.
( اِ ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- به حد بلوغ رسیدن.
۲- گناه صغیره کردن.
۳- فرود آمدن امر بر کسی.
