دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد
ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد
صد نامه فرستادم و آن شاهِ سواران
پیکی نَدوانید و سلامی نفرستاد
سویِ منِ وحشی‌صفتِ عقل‌رمیده
آهو رَوشی، کبک خرامی نفرستاد
دانست که خواهد شُدنم مرغِ دل از دست
وز آن خطِ چون سلسله دامی نفرستاد
فریاد که آن ساقیِ شِکَّر لبِ سرمست
دانست که مخمورم و جامی نفرستاد
چندان که زدم لافِ کرامات و مقامات
هیچم خبر از هیچ مقامی نفرستاد
حافظ به ادب باش که واخواست نباشد
گر شاه پیامی به غلامی نفرستاد
شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو
ابرو نمود و جلوه گری کرد و رو ببست
«حافظ»
[ په. ] (اِ.)۱ - حساب، شمار.
۲- واژه‌ای است فارسی، برابر استاتیستیک یا احصائیه، علمی که موضوع آن طبقه بندی علمی وقایع اجتماعی است، و قاعده آن محاسبه و نشان دادن نتیجه به صورت ارقام و اعداد است مثل شماره ...
(گَ) [ په. ] (ص.) آن که مأمور انجام دادن امور آمار است، مأمور احصائیه.
(دَ) (مص م.)
۱- شمردن، به حساب آوردن.
۲- اهمیت دادن، به روی خود آوردن.
[ فر. ] (اِ.) گیاه پیازداری از تیره نرگسی‌ها جزو تک لپه‌ای‌های رنگین جام و رنگین کاسه با گل‌های درشت و زیبا با بوی خوش آیند و مطبوع که به عنوان زینت در باغچه‌ها کاشته می‌شود.
(اِ.) = آماز: ورم، برآمدگی، آماده و آماز نیز گویند.
(دَ)(مص م)ایجاد برآمدگی کردن، متورم کردن. آماهانیدن و آماهیدن هم گفته می‌شود.
(دَ) (مص ل.) باد کردن، ورم کردن.
(اِ.) گوشه چشم.
[ ع. ] (اِ.) جِ امل ؛ امیدها، آرزوها.
[ ع. ] (اِ.) جِ امنیّت ؛ آرزوها.
(دَ) (مص م.) نک آماسانیدن.
(دَ) (مص ل.) نک آماسانیدن.
[ فر. ] (اِ.) اتومبیل مخصوص جهت حمل بیماران و مجروحان به بیمارستان و یا مردگان به آرامگاه.
(مُ تِ) (ص مف.) نک آموخته.
(مَ) (مص مر.)
۱- آمدن، رفت و آمد.
۲- بازگشت.
۳- بخت، سازگاری بخت.
(~. تَ) (مص ل.) فرخنده بودن، خوش قدم بودن.
(~. شُ) (مص مر.)
۱- آمد و شد، رفت و آمد.
۲- تکرار.
(مَ مَ) (مص مر.) آمد و نیامد، فرخنده بودن و نبودن.
(~ُ رَ) (مص مر.) مراوده، ایاب و ذهاب، تردد.
(~.) (ص.) خجستگی، فرخنده.
