دیر است که دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد
صد نامه فرستادم و آن شاهِ سواران
پیکی نَدوانید و سلامی نفرستاد
سویِ منِ وحشیصفتِ عقلرمیده
آهو رَوشی، کبک خرامی نفرستاد
دانست که خواهد شُدنم مرغِ دل از دست
وز آن خطِ چون سلسله دامی نفرستاد
فریاد که آن ساقیِ شِکَّر لبِ سرمست
دانست که مخمورم و جامی نفرستاد
چندان که زدم لافِ کرامات و مقامات
هیچم خبر از هیچ مقامی نفرستاد
حافظ به ادب باش که واخواست نباشد
گر شاه پیامی به غلامی نفرستاد
چه عذر بخت خود گویم که آن عیار شهرآشوب
به تلخی کشت حافظ را و شکر در دهان دارد
«حافظ»
(گَ)
۱- (اِ.) خراش.
۲- (ص.) پریشان، پراکنده.
(گِ) [ فر. ] (اِ.) نوعی زغال که از آن در ساختن مداد استفاده میکنند.
(گِ) [ فر. ] (اِ.) کسی که با کمک خطها و نوشتهها نقشهایی زینتی پدید میآورد.
(گِ) [ فر. ] (اِ.)
۱- هنر ترسیم خط و نوشته و پدید آوردن نقشهای تصویری بر یک سطح برای القای پیامی معین، هنر ترسیمی ارتباط تصویری.
۲- نمودار.
(گِ فُ) [ فر. ] (اِ.)دستگاه مخصوصی که صدا را روی صفحه ضبط و پخش میکند.
(گِ مِ) [ فر. ] (اِ.) دستور زبان.
(گِ) [ په. ] (ص.) عزیز، محبوب، مکرم، بزرگ.
(~. تَ)(مص م.) عزیز داشتن، م حترم داشتن.
سنگی (~. سَ) (حامص.) سنگینی، وقار.
شدن (~. شُ دَ) (مص ل.)
۱- سنگین شدن، وزین شدن.
۲- بالا رفتن نرخ.
(گِ) [ په. ] (ص.)
۱- سنگین، ثقیل.
۲- پربها.
۳- بسیار، بی شمار.
۴- سنگینی، سنگینی غم.
۵- ناگوار، ناپسند.
۶- طاقت فرسا، مشکل.
۷- عظیم، بزرگ.
۸- مؤثر، کاری.
(~. مَ دَ) (مص ل.) ناگوار افتادن، ناگوار آمدن.
(~.) (ص مر.)
۱- سخت جان.
۲- پست، دون.
(~.) (ص مر.) [ فا - ع. ] بدخوی، بدمعاشرت. مق سبک روح.
(گِ. رِ) [ فا - ع. ] (ص مر.)
۱- آن که در روز جنگ به حمله دشمن از جای نرود و ثابت قدم باشد.
۲- آرمیده، باوقار.
(~. یِ) (ص مر.) کنایه از: شخص عالی مق ام.
(~. سَ)(ص مر.) متکبر، خو د خواه.
(~. س ِ رِ) (ص مر.)
۱- متکبر.
۲- باوقار.
(~. سَ) (ص مر.)وزین، سنگین.
(~. قَ)(ص مر.) گران پایه، ارجمند.
