دیر است که دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد
صد نامه فرستادم و آن شاهِ سواران
پیکی نَدوانید و سلامی نفرستاد
سویِ منِ وحشیصفتِ عقلرمیده
آهو رَوشی، کبک خرامی نفرستاد
دانست که خواهد شُدنم مرغِ دل از دست
وز آن خطِ چون سلسله دامی نفرستاد
فریاد که آن ساقیِ شِکَّر لبِ سرمست
دانست که مخمورم و جامی نفرستاد
چندان که زدم لافِ کرامات و مقامات
هیچم خبر از هیچ مقامی نفرستاد
حافظ به ادب باش که واخواست نباشد
گر شاه پیامی به غلامی نفرستاد
سبزپوشان فلک، چون سرو، با این سرکشی
سبزهٔ خوابیدهٔ طرف گلستان تواند
«صائب تبریزی»
(اَ هَ) [ ع. ] فعل متکلم وحده از شهادت به معنی: گواهی میدهم. ؛~ گفتن به زبان راندن شهادتین: اَشْهَدُ اَنَُ لا' اِل'هَ اِلاَ الله. ؛~ کسی را گفتن مرگ آن کس را حتمی دانستن.
(اَ هَ) [ ع. ] (ص تف.) نامدارتر، شناخته شده تر.
(اَ هَ) [ ع. ] (ص.) مردی که سیاهی چشم او به کبودی آمیخته باشد؛ میشی چشم.
(اَها) [ ع. ] (ص تف.) دلخواه تر مرغوبتر.
(اَ) مقدس، پاک.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ شَوْط ؛ دفعه، بار.
( اَ ) [ ع. ] جِ شوق ؛ آرزو، آرزومندیها.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ شوک ؛ خارها.
(اَ وَ) [ ع. ] (اِ.) (ص تف.) شایسته تر، آرزومندتر.
(اِ پِ) (اِ.) شپش.
( اِ ) [ روس. ] (اِ.) سرب باریکی که در حروف چینی دستی میان هر دو سطر نهند تا فاصله مطلوب پیدا شود.
۲- واحد طول سطر.
(اِ تَ) (مص م.)
۱- پاشیدن، ریختن و پراکنده کردن.
۲- ترشح کردن. اشبیختن و اشپوختن و اشبوختن هم گویند.
(اِ پِ) (اِ.) تخم ماهی.
(اَ) [ په. ] (اِ.)
۱- قطره، قطره آب، چکه.
۲- سرشک، آبِ چشم که موقع گریستن از چشم جاری میشود. ؛~ تمساح ریختن اظهار همدردی و غمخواری کردن با کسی از روی ظاهر و به دروغ. ؛ ~ ...
(اَ) (اِ.) درختچهای از تیره پروانه واران که اصل آن از سیبری است و در ایران در نواحی استپی و کوهستانهای خشک اطراف کرج میروید.
(اَ) (اِخ.) = ارشک: نام مؤسس خاندان اشکانیان. عنوان هر یک از پادشاهان سلسله مذکور.
( اِ ) (اِ.) شکار.
( اِ ) (اِ.) رخنه، شکاف.
( اِ ) [ روس. ] (اِ.) گنجه، قفسه دردار که در آن ظرف، لباس، کتاب و مانند آن را میگذارند.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ شکل.
۱- صورتها، گونهها، انواع.
۲- پیکرها.
