دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دوش دیدم که ملائک درِ میخانه زدند
گِلِ آدم بسرشتَند و به پیمانه زدند

ساکنانِ حرمِ سِتر و عفافِ ملکوت
با منِ راه‌نشین، بادهٔ مستانه زدند

آسمان بارِ امانت نتوانست کشید
قرعهٔ کار به نامِ منِ دیوانه زدند

جنگِ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
چون ندیدند حقیقت رهِ افسانه زدند

شُکرِ ایزد که میانِ من و او صلح افتاد
صوفیان رقص‌کنان ساغرِ شکرانه زدند

آتش آن نیست که از شعلهٔ او خندد شمع
آتش آن است که در خرمنِ پروانه زدند

کس چو حافظ نَگُشاد از رخِ اندیشه نقاب
تا سرِ زلفِ سخن را به قلم شانه زدند


  دیوان حافظ - تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

خواهم که ترا در بر بنشانم و بنشینم
تا آتش جانم را بنشینی و بنشانی
«رهی معیری»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید
جستجوی واژه

لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

آموختن

(تَ) [ په. ] (مص ل.) یاد دادن و یاد گرفتن.

آموخته

(تِ) (ص مف.)۱ - یاد گرفته، تعلیم گرفته.
۲- مؤدب، فرهیخته.
۳- عادت کرده.
۴- دست آموز.
۵- مطیع.

آموخته کردن

(~. کَ دَ) (مص م.) عادت دادن.

آمودن

(دَ) (مص م.)
۱- ساختن، آراستن.
۲- جادادن گوهر در انگشتر.
۳- به نخ کشیدن گوهرها و مهره‌ها.
۴- زینت دادن.
۵- آماده.

آموده

(دِ) (ص مف.) آراسته، مزین، زینت یافته.

آموزانه

(نِ) (اِ.) شهریه.

آموزش

(زِ) [ په. ] (اِمص.)۱ - یاد دادن.
۲- تعلیم، تربیت.

آموزشی

(زِ) (ص نسب.)۱ - تعلیمی.
۲- دوستدار آموختن.

آموزشیار

(زِ) (اِ.) کسی که در دانشگاه یا مدرسه عالی تدریس می‌کند و مقامش پایین تر از استادیار است.

آموزنده

(زَ دِ) (ص فا.)
۱- معلم.
۲- کسی که از دیگری می‌آموزد.

آموزه

(زِ) (اِ.) درس، یک واحد آموزشی.

آموزگار

(زْ یا زِ) [ په. ] (ص.)
۱- معلم.
۲- معلم مدرسه ابتدایی.
۳- اندرزگوی.
۴- پرورنده، مربی.

آموزگان

(زِ یا زْ) (اِمر.)مجموعه‌ای از واحدهای درسی که تشکیل یک رشته تحصیلی را می‌دهند و می‌توان در آن رشته درجه دانشگاهی گرفت.

آموق

(اِ.) نک آماق.

آمولن

(لُ) [ معر. ] (اِ.) نشاسته، نشا.

آمون

(ص.) پر، مملو، لبالب.

آمونیاک

[ فر. ] (اِ.) گازی است بی رنگ، با بوی تند و اشک آور که در آب حل می‌شود.

آموکسی سیلین

(مُ) [ انگ. ] (اِ.) داروی ضد باکتری از دسته پنی سیلین‌ها.

آمپر

(پِ) [ فر. ] (اِ.) واحدی برای اندازه - گیری شدت جریان برق. ؛ ~ کسی بالا رفتن کنایه از: خشمگین شدن وی.

آمپرسنج

(~. سَ) [ فر - فا. ] اسبابی برای اندازه گیری شدت جریان الکتریکی مستقیم و متناوب که معمولاً برحسب آمپر یا میلی آمپر یا میکروآمپر درجه بندی می‌شود.


دیدگاهتان را بنویسید