دوش آگهی ز یارِ سفر کرده داد باد
من نیز دل به باد دهم، هر چه باد باد
کارم بدان رسید که همرازِ خود کنم
هر شام برق لامِع و هر بامداد باد
در چینِ طرهٔ تو دل بی حِفاظِ من
هرگز نگفت مسکنِ مألوف یاد باد
امروز قدرِ پندِ عزیزان شناختم
یا رب روانِ ناصحِ ما از تو شاد باد
خون شد دلم به یادِ تو هر گَه که در چمن
بندِ قبایِ غنچهٔ گل می‌گشاد باد
از دست رفته بود وجودِ ضعیفِ من
صبحم به بویِ وصلِ تو جان باز داد، باد
حافظ نهادِ نیکِ تو کامت بر آورد
جان‌ها فدایِ مردمِ نیکو نهاد باد
بر برگ گل به خون شقایق نوشته‌اند
کان کس که پخته شد می چون ارغوان گرفت
«حافظ»
(اَ لَ) [ ع. ] (ص.) گوش بریده.
(اَ لِ) [ ع. ] (اِ.)
۱- یک درخت، یک نهال.
۲- واحد شمارش درختان.
(اَ صَ مّ) [ ع. ] (ص.) کر، ناشنوا. جِ صم.
( اِ ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) کر شدن.
۲- (مص م.) کر گردانیدن.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.)جِ صنف ؛ دسته‌ها، رسته‌ها.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ صنم ؛ بُت‌ها.
(اِ.) [ ع. ] (مص ل.) به دامادی پیوستن.
(اَ هَ) [ ع. ] (ص.) موی سرخ به سفیدی آمیخته، می‌گون.
(اَ وَ) [ ع. ] (ص تف.) صواب تر، درست تر، راست تر.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ صوت ؛ صداها.
(اَ وَ) [ ع. ] (ص تف.) صواب تر، درست تر.
( اُ ) [ ع. ] (اِ.) جِ اصل.
۱- ریشه‌ها، پایه‌ها.
۲- نژادها، گوهرها.
۳- علوم شرعی که از چهار اصل تشکیل می‌شود: کتاب، سنت، اجمعا، قیاس. ؛~ دین به عقیده اهل سنت سه اصل است: توحید، نبوت، ...
(اُ لَ نْ) [ ع. ] (ق.) اساساً، اصلاً.
( اُ ) [ ع. ] (ص.)
۱- عالم به اصول فقه.
۲- در فارسی قانونمندی، از روی قاعده.
( اَ ) [ ع. ]
۱- (ص.) پاک نژاد، نجیب.
۲- (اِ.) شبانگاه. جِ آصال.
(اِ ئَ) [ ع. اضائه ]
۱- (مص م.) روشن کردن.
۲- (مص ل.) روشن شدن.
۳- (اِمص.) روشنایی.
(اِ ئِ) [ ع. اضاعه ] نک اضائت.
(اِ عَ) [ ع. اضاعه ]
۱- (مص م.) ضایع کردن.
۲- تَلَف کردن.
۳- (مص ل.) بسیار شدن آب و زمین کسی.
(اِ عِ) [ ع. اضاعه ] نک اضاعت.
(اِ فَ) [ ع. اضافه ] نک اضافه.
