دوستان دخترِ رَز توبه ز مستوری کرد
شد سویِ محتسب و کار به دستوری کرد
آمد از پرده به مجلس عَرَقَش پاک کنید
تا نگویند حریفان که چرا دوری کرد
مژدگانی بده ای دل که دگر مطربِ عشق
راهِ مستانه زد و چارهٔ مخموری کرد
نه به هفت آب، که رنگش به صد آتش نرود
آن چه با خرقهٔ زاهد، مِی انگوری کرد
غنچهٔ گُلبُنِ وصلم ز نسیمش بِشِکُفت
مرغ خوشخوان طرب از برگِ گلِ سوری کرد
حافظ افتادگی از دست مده زان که حسود
عِرض و مال و دل و دین در سرِ مغروری کرد
فغان که با همه کس غایبانه باخت فلک
که کس نبود که دستی از این دغا ببرد
«حافظ»
(دَ) (مص م.) آژدن، آجیدن.
(زَ) (اِ.) رنگ، لون، گونه.
(زُ دَ)
۱- (مص ل.) رنجیدن.
۲- (مص م.) رنجانیدن.
(زُ دِ) (ص مف.) رنجیده، دلتنگ.
(~.) (ص مر.) آزرده خاطر.
(~. دِ) (ص مر.) رنجیده، ملول، آزرده خاطر.
(زَ یا زُ دِ)(حامص.)رنجش، رنجیدگی.
(زَ) [ په. ] (اِ.)۱ - داد، انصاف.۲ - شرم، حیا.
۳- رفق، مدارا.
۴- شفقت، رحم.
۵- حرمت، عزت.
۶- مهر و محبت.
۷- طرف - داری ، جانب داری، رودربایستی.۸ - فضیلت، تقوی.
۹- یاد، ذکر.
۱۰ - اندیشه، دل مشغولی. ...
(ی) (~.) (ص فا.)
۱- با شرم، کم رو.
۲- منصف، عادل.
(~.) (ص مر.) باحیا، باشرم.
(زَ) (ص نسب.) منسوب به آزر جد مادری حضرت ابراهیم (ع) یا عمّ او که آزر بتگر هم گفته شده.
(زُ) [ په. ] (اِ.) آنچه از شاخه‌های درخت خرما و تاک انگور و درختان دیگر ببرند.
(فَ) (اِ.) نک آژفنداک.
(ی) (ص فا.) در ترکیبات به معنی آزماینده آید: جنگ آزما، بخت آزما، رزم آزما.
(یِ) (اِ.)
۱- امتحان، تجربه، سنجش.
۲- ورزش، ریاضت، مشق.
(~.) (اِمر.)
۱- محلی مجهز به وسایل لازم برای انجام تجارب علمی به وسیله متخصصان یا دانشجویان. لابراتوار.
۲- محلی برای آزمایش، محل تجربه کردن.
(یَ دِ) (ص فا.) آزمایش کننده، آزمایشگر، مجرب.
(یِ) (اِ مص.) امتحان، آزمایش.
(مَ) (ص مر.) حریص، طمع کار.
(~.)(حامص.) حرص، ولع، طمع.
