دوستان دخترِ رَز توبه ز مستوری کرد
شد سویِ محتسب و کار به دستوری کرد
آمد از پرده به مجلس عَرَقَش پاک کنید
تا نگویند حریفان که چرا دوری کرد
مژدگانی بده ای دل که دگر مطربِ عشق
راهِ مستانه زد و چارهٔ مخموری کرد
نه به هفت آب، که رنگش به صد آتش نرود
آن چه با خرقهٔ زاهد، مِی انگوری کرد
غنچهٔ گُلبُنِ وصلم ز نسیمش بِشِکُفت
مرغ خوشخوان طرب از برگِ گلِ سوری کرد
حافظ افتادگی از دست مده زان که حسود
عِرض و مال و دل و دین در سرِ مغروری کرد
سبب مپرس که چرخ از چه سفله پرور شد
که کام بخشی او را بهانه بی سببیست
«حافظ»
(کَ مُ) (اِمر.) نوعی کرکس که سر وی پر ندارد.
(کَ مَ کَ) (اِمر.) (عا.) شور و غوغا، قال و مقال.
(کَ کَ) (اِ.) بیهوده گویی، هرزه گویی.
(کُ) (اِ.) وزغ، غوک.
(کَ لّ) [ ع. ] (حر.) حرف رد و انکار به معنی چنین نیست.
(کِ ئَ) [ ع. کلائه ]
۱- (مص م.) نگهبانی کردن.
۲- (اِمص.) حفظ، نگهبانی.
(کَ) [ طبر. ] (اِ.) قلعه یا ده بزرگی که بر سر کوه و یا پشته بلندی ساخته باشند.
(کَ تِ) (اِ.) نک کلات.
(کَ) (اِ.) پیاله، پیاله شراب خوری یا قهوه خوری.
(کِ نِ) [ فر. ] (اِ.) یکی از سازهای بادی.
(کِ) [ فر. ] (اِ.)
۱- درجه، مرتبه.
۲- اتاق درس.
۳- سال تحصیلی.
۴- (عا.) طبقه اجتماعی.
(کِ) [ فر. ] (اِ.) طبقه بندی، رده بندی.
(کَ سَ) (اِ.) فلاخن.
(کِ س) [ فر. ] (اِ.)
۱- آن چه در ردهها یا طبقههای مشخص مرتب و دسته بندی شده باشد، رده بندی شده، طبقه بندی. (فره).
۲- نمره پشت پرونده.
(کِ سُ) [ فر. ] (ص.) (اِ.) جزوه دان.
(کِ) [ فر. ] (ص.)
۱- آن چه که معمول و رایج است و جدید نیست.
۲- هر نوشته و اثر هنری که مطابق اصول و قواعد معمول قدیم باشد.
۳- فراگیری دانش یا فنی از طریق مدرسه و دانشگاه.
۴- به عنوان یک ...
(کَ لّ) (اِ.) قلاش، ولگرد، مفت خوار.
(کِ کُ) [ از روس. ] (اِ.) از انواع سلاح خودکار و نیمه خودکار دارای دستگاه نشانه روی مکانیکی و دو نوع قنداق ثابت و تاشو.
(کِ عَ) [ ع. کلاعه ] (اِمص.) حفظ، نگهبانی، حمایت.
(کَ) (اِ.) پرندهای است دارای قد متوسط که دارای پرهای سیاه (در قسمت سر و بال و دم و گردن) ولی در ناحیه پشت و شکم دارای پرهای خاکستری مایل به سفید است و انواع مختلف دارند. کلاغ تقریباً همه ...
