دلبر بِرَفت و دلشدگان را خبر نکرد
یادِ حریفِ شهر و رفیقِ سفر نکرد
یا بختِ من طریقِ مروت فروگذاشت
یا او به شاهراهِ طریقت گذر نکرد
گفتم مگر به گریه دلش مهربان کنم
چون سخت بود در دلِ سنگش اثر نکرد
شوخی مکن که مرغِ دلِ بیقرارِ من
سودایِ دامِ عاشقی از سر به درنکرد
هر کس که دید رویِ تو بوسید چشمِ من
کاری که کرد دیدهٔ من، بینظر نکرد
من ایستاده تا کُنَمَش جان فدا چو شمع
او خود گذر به ما چو نسیمِ سحر نکرد
نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف
گر شب و روز در این قصه مشکل باشی
«حافظ»
(~.) [ فر. ] (ص.) کسی که به سنن و آداب گذشته پابند است و از بدعتها احتراز دارد؛ محافظه کار.
(کَ س) [ انگ. ] (اِ.) لغو، فسخ.
(کُ سُ) [ فر. ] (اِ.)
۱- پیش آمدگی بنا به داخل پیاده رو، تیری که یک سر آن درگیر و سر دیگر آن آزاد باشد.
۲- میزی کم عرض در کنار دیوار و چسبیده به آن که معمولاً آیینهای بر روی ...
(کُ) [ فر. ] (اِ.) نماینده سیاسی یک دولت در کشوری بیگانه.
(~. گَ) [ فر - فا. ] (اِ.) اداره یا محل کار کنسول.
(~.) [ فر. ] (اِ.) مشاوره، شور (مخصوصاً مشاوره پزشکان درباره مرض یک بیمار).
(کِ نِ) (ص.) نک کِنِس.
(کُ نِ) (حامص.) عمل، کردار.
(کِ یا کُ نِ) [ په. ] (اِ.)
۱- معبد یهودیان (خصوصاً).
۲- عبادتگاه، کافران (عموماً).
(کَ لِ) (ص.)
۱- فاحشه، روسپی.
۲- بخیل، ممسک.
(کَ نَ) [ معر. ] (اِ.) گیاهی است از تیره پنیرک که از ساقه آن الیافی به دست میآید که برای تهیه گونی، طناب و پارچههای خشن به کار میرود.
(~.) [ ع. ] (اِ.)
۱- جانب، کرانه، طرف.
۲- نگاه داری، حمایت.
۳- سایه، ظل.
(کِ نِ) (ص.) (عا.) شرمسار، خجل.
(کُ فِ) [ فر. ] (اِ.) اتحادیه چند ناحیه یا کشور که جمعاً دولتی واحد تشکیل دهند، اما هریک استقلال داخلی و خود - مختاری دارند.
(کُ فِ) [ فر. ] (اِ.)
۱- انجمن سیاسی که از سران دول یا نمایندگان سیاسی آنان تشکیل شود.
۲- مجازاً به سخنرانی و جای سخنرانی گفته میشود.
۳- جلسهای رسمی با تعداد شرکت کنندگان معدود که در آن یک یا چند نفر ...
(کَ نَ) (اِ.)افزاری که چاه کنان و گل کاران با آن زمین را میکنند.
(کُ) [ ع. ] (اِ.) حقیقت، باطن، پایان هر چیز.
(~.) (اِ.) فتیله چراغ، پلیته.
(کُ نَّ یا نُِ) [ ع. کنه ] (اِ.) سایبان بالای در.
(کَ نِ) (اِ.)
۱- حشره ریزی که به پوست بدن حیوان یا انسان میچسبد و از طریق منافذ پوست خون را میمکد.
۲- کنایه از: آدم سمج و پررو.
