دلبر بِرَفت و دلشدگان را خبر نکرد
یادِ حریفِ شهر و رفیقِ سفر نکرد
یا بختِ من طریقِ مروت فروگذاشت
یا او به شاهراهِ طریقت گذر نکرد
گفتم مگر به گریه دلش مهربان کنم
چون سخت بود در دلِ سنگش اثر نکرد
شوخی مکن که مرغِ دلِ بیقرارِ من
سودایِ دامِ عاشقی از سر به درنکرد
هر کس که دید رویِ تو بوسید چشمِ من
کاری که کرد دیدهٔ من، بینظر نکرد
من ایستاده تا کُنَمَش جان فدا چو شمع
او خود گذر به ما چو نسیمِ سحر نکرد
نه رازش میتوانم گفت با کس
نه کس را میتوانم دید با وی
«حافظ»
(کُ) (اِ.) گل خشک شده و به هم چسبیده.
(~. اَ)
۱- (ص فا.) کسی که به سوی کسی کلوخ میاندازد.۲ - (اِ.) سوراخهایی در زی - ر کنگرههای دیوار قلعه که از آنجا سنگ و کلوخ به طرف دشمن میانداختند.
۳- عیش و عشرت و شرابخوری در اواخر ماه ...
(کُ خَ یا خِ) (اِ.) هرچیز که به شکل و هیئت کلوخ باشد.
(کُ) (اِ.) = کلوزه: غوزه پنبه که شکفته شده و پنبهها از آن برآمده باشد؛ جوزغه.
(کُ) (اِ.) اسبی که چشم و روی و پوزش سفید باشد و آن را شوم میدانستند.
(کُ) (اِ.) قفل چوبی که سابقاً پشت در حیاط کار میگذاشتند.
(کَ وَ) (اِ.)
۱- دستبند و مرسله از گردو و انجیر و غیره.
۲- خیار و بادرنگ و انجیر، گردو و خرمای خشک به رشته کشیده.
(کَ وَ دَ یا دِ) (اِ.) = کلوند: خیار بزرگ و باریک و دراز، شنگ.
(کُ چِ) (اِ.) نوعی نان شیرینی که با آرد گندم و روغن و شکر میسازند. کلیچه هم گفته میشود.
(~.) (ص. اِ.) بی حیا، گستاخ.
(کُ) (ص. اِ.) پسر کوچک.
(کَ پَ ر) (اِ.) سخنان بی معنی، یاوه و بیهوده.
(کَ) (اِ.) = کلیچ: عجب، خودستایی، تکبر.
(کُ) (اِ.) پوشش پشمینه که سابقاً از کشمیر و تبت میآوردند.
(کِ لِ) (اِ.) = کلیک: انگشت کوچک، خنصر.
(کَ لَ یا لِ) = کلیک:
۱- (اِ.) بوم، کوف.
۲- (ص.) شوم، نامبارک.
(کِ) چهار دندان تیز در درندگان ؛ ناب.
(کِ) (اِ.) نی، قلم نی.
(~.) (اِ.) چیزی شبیه قایق ساخته شده با چوب و تخته و چند خیک باد کرده.
(کَ لَ) (اِ.)
۱- نیشتر.
۲- منقل، آتشدان.
۳- (عا.) حیله و فریب. ؛ ~ کسی را کندن الف - کسی را از میان برداشتن. ب - کسی را با توطئه از کار برکنار کردن. ؛ ~ مرغابی ترفند بسیار ...
