دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث
دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث
در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث
خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث
هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث
چنگ در غلغله آید که کجا شد منکر
جام در قهقهه آید که کجا شد مناع
«حافظ»
(بَ تَ نْ) [ ع. نیابهً ] (ق.) به نیابت، به جانشینی.
(بِ یا بَ) [ ع. نیابه ] (اِ.) نوبت، بار.
(نِ یّ) [ ع. ] (اِ.) جِ نیت.
[ ع. ]
۱- (مص ل.) گریه و زاری کردن، شیون کردن بر مرگ کسی.
۲- (اِمص.) گریه و زاری، شیون.
[ په. ] (اِ.)
۱- حاجت، احتیاج.
۲- نذری که برای گرفتن مراد و حاجت به کسی یا جایی بدهند.
(تَ) (مص ل.) محتاج بودن.
(کَ دَ) (مص ل.) درخواست کردن، التماس نمودن.
(مَ) (ص.) محتاج، حاجتمند.
(ص نسب.)
۱- حاجتمند.
۲- عاشق.
[ په. ] (اِ.) غلاف، غلاف شمشیر و خنجر و غیره.
[ په. ] (اِ.) نیا، جد.
[ په. ] (اِ.) جِ نیاک.
(یِ) [ په. ] (اِمص.) دعا، ستایش.
(نِ یَّ) [ ع. نیه ] (اِ.) مراد، مقصود، هدف.
(یَّ. کَ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل.) قصد کردن، آهنگ کردن..
[ فر. ] (اِ.) نام کلی همه املاح اسیدنیتریک ترکیبی که از اسیدنیتریک با یک فلز یا یک باز نتیجه می‌شود.
(رُ ژِ) [ فر. ] (اِ.) ازت.
(دِ یا دُ) [ ع. ] (اِ.) کابوس، عبدالجنه.
(نَ یِّ) [ ع. ] (ص.)
۱- نور دهنده.
۲- روشن، منور.
(نَ) [ ع. ] (اِ.) آتش‌ها، دوزخ‌ها. جِ نار.
