دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث
دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث
در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث
خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث
هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث
نابرده رنج گنج میسر نمی شود
مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد
«سعدی»
(مُ کَ یِّ) [ ع. ] (اِفا.) آنچه کیفیت و حالتی پدید بیآورد، لذت بخش ؛ کیف آور.
(مُ کَ یَّ) [ ع. ] (اِمف.) کیفیت داده، چگونگی داده، باکیفیت.
(مَ) [ ع. ] (ص.) جای گزین، جای گیر.
(مَ نِ) [ ع. ] (اِ.) نرمی، آهستگی.
(مَ نَ یا نِ) (اِ.) آلت مکیدن، محجمه.
(مَ گَ) (حر.)
۱- کلمه استثناء است و آن کلمه بعد از خود را از حکم ماقبل جدا کند: الا، به جز.
۲- باشد که، شاید.
۳- گویا، مثل این که.
۴- آیا (قید استفهام).
(مَ گَ) (اِ.) حشره‌ای است از راسته دوبالان و دارای دو چشم مرکب بزرگ.
(~. پَ دَ) (مص م.) کساد بودن بازار.
(مَ گَ. کُ) (اِمر.)
۱- کشنده مگس.
۲- ابزاری پلاستیکی بلند و باریک دارای دسته که قسمت سر آن پهن و مشبک است. آن را با شدت روی مگس و دیگر حشرات موذی می‌زنند تا کشته شود.
(مَ گَ سَ) (اِ.) زایده کوچکی در نوک لوله اسلحه برای هدف گیری.
(مَ) (ص.) ناگفتنی، سِرُ.
(مِ) [ په. ] (اِ.) شراب انگوری.
(مِ یا مَ) (ص.) ملس، ترش و شیرین.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) جِ میدان.
[ په. ] (اِ.)
۱- وسط.
۲- کمر.
۳- درون، داخل.
۴- بین.
(بُ) (اِ.) (عا.) راهی غیر از راه اصلی که کوتاه تر باشد.
(بَ تَ) (مص ل.) آماده شدن.
(بَ تِ) (ص مف.) آماده، مهیا.
(بَ) (اِمر.) کمربند و هرآن چه بر کمر می‌بندند.
(اِفا.)
۱- واسطه، شفیع.
۲- استاد زورخانه.
