خوابِ آن نرگسِ فَتّانِ تو، بی چیزی نیست
تابِ آن زلفِ پریشانِ تو، بی چیزی نیست
از لبت شیر روان بود که من می‌گفتم
این شکر گِردِ نمکدانِ تو، بی چیزی نیست
جان درازیِ تو بادا که یقین می‌دانم
در کمان ناوَک مژگانِ تو، بی چیزی نیست
مبتلایی به غمِ محنت و اندوهِ فراق
ای دل این ناله و افغان تو، بی چیزی نیست
دوش، باد از سرِ کویش به گلستان بگذشت
ای گل این چاکِ گریبانِ تو، بی چیزی نیست
دردِ عشق ار چه دل از خلق نهان می‌دارد
حافظ این دیدهٔ گریانِ تو، بی چیزی نیست
جان بکوی می فروشان داده ایم
در به روی خود فروشان بسته ایم
«رهی معیری»
شمار (~. شُ) (اِ. ص.) ستاره شناس، منجم.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.) آفریدن، ایجاد کردن.
(اَ تَ. تُ) (اِ. ص.) بخت نامساعد، اقبال بد.
(~. رُ شَ) (اِ. ص.) بخت خوب، اقبال تابناک.
(~. تِ) (ص مر.) بدبخت، پریشان روزگار، بداحوال.
(~. ش ِ مُ دَ)(مص ل.) بی - خواب ماندن، شب زنده داری.
(~.) (ص مر.) اخترشمار، منجم.
(~.) (اِمر.) از طبقاتی که در دربار ساسانیان نفوذ داشته ستاره شناسان (اخترماران) بودند که رییس آنان «اخترماران سالار» لقب داشت و در ردیف «دبیران» و غیب گویان قرار می‌گرفت.
(اَ تَ مِ یا مَ) [ تر - مغ. ] (اِ.) در میان ایل‌های کرمانشاه «یخترمه» نیز گویند. اسب و سلاح و بار و بنه دشمن که پس از کشتن وی تصاحب کنند.
(~.) (ص.) طالع بد.
(~. گُ ذَ)(ق.)زمان اندک، فرصت کم.
(~.) (اِ. ص.) منجم، فال گوی.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.)
۱- کوتاه کردن، ایجاز.
۲- اکتفاء، بسنده کردن.
(اِ تِ) [ ع. ]
۱- (مص م.) ویژه کردن، ویژگی.
۲- (مص ل.) خاص گردیدن، برگزیده شدن.
(~.) [ ع - فا. ] (ص نسب.) منسوب به اختصاص. خصوصی، مخصوص، ویژه.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.) خصومت ورزیدن، پیکار کردن.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.) خط بر چهره دمیدن، ریش درآوردن.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.)
۱- ربودن همچون برق.
۲- خیره کردن چشم.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص ل.) پنهان شدن، پنهان گشتن.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.)
۱- خدعه کردن.
۲- با زبان نرم فریب دادن.
