خوابِ آن نرگسِ فَتّانِ تو، بی چیزی نیست
تابِ آن زلفِ پریشانِ تو، بی چیزی نیست
از لبت شیر روان بود که من میگفتم
این شکر گِردِ نمکدانِ تو، بی چیزی نیست
جان درازیِ تو بادا که یقین میدانم
در کمان ناوَک مژگانِ تو، بی چیزی نیست
مبتلایی به غمِ محنت و اندوهِ فراق
ای دل این ناله و افغان تو، بی چیزی نیست
دوش، باد از سرِ کویش به گلستان بگذشت
ای گل این چاکِ گریبانِ تو، بی چیزی نیست
دردِ عشق ار چه دل از خلق نهان میدارد
حافظ این دیدهٔ گریانِ تو، بی چیزی نیست
می ده که گر چه گشتم نامه سیاه عالم
نومید کی توان بود از لطف لایزالی
«حافظ»
(اَ لْ مُ ثَ نْ نا) [ ع. ] (اِ.) نسخه دوم، رونوشت.
(اَ مَ یَُ) (مص جع.) زیرکی تیزهوشی.
(اُ لَ) [ فر. ] (اِ.)
۱- فاصله چهار ساله میان مسابقات المپیک.
۲- هر یک از مسابقات جهانی در زمینه علوم.
(اُ لَ) [ فر. ] (اِ.) مسابقات و ورزشها و بازیهایی که هر چهار سال یک بار با تشریفات خاصی در یونان قدیم انجام میشد. از سال ۱۸۹۶ م. این مسابقات مجدداً معمول گردید و جنبه بین المللی یافت.
(اَ لَ) (اِ.) دستبند، دست برنجن.
(اِ لا هْ) [ ع. ] (اِ.) خدا، خداوند.
(اِ) [ ع. ] (مص م.) مشغول کردن.
( اِ ) [ ع. ]
۱- (مص م.) در دل افکندن.
۲- (مص ل.) در دل افتادن. ج. الهامات.
(اِ لا هِ) [ ع. ] (اِ.) مؤنث اله.
(اِ لا) [ ع - فا. ] (ص نسب.) = الاهی: منسوب به الله، خدایی.
(اَ لُ) (اِ.) شعله آتش، زبانه آتش.
(~.) [ فر. ] (اِ.) لفظی است که در شروع برقراری ارتباط تلفنی گفته میشود.
(اَ) (اِ.) صمغی است بسیار تلخ ؛ صبر زرد.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ لوح ؛ لوحها، صفحههای فلزی، سنگی یا چوبی.
( اَ ) (اِ.)
۱- تیرهای بزرگ چوبی که در ساختن سقف خانه به کار میرفت.
۲- چوبهای چهارتراش دراز و ضخیم.
( اَ ) (اِ.) جِ لوطی ؛ هرزه، گردنکش.
( اَ ) جِ لون ؛ رنگها.
(اُ) [ تر. مغ. ] (اِ.) = اولوس: طایفه، قبیله، جماعت ؛ ج. الوسات.
( اَ ) [ ع. ] (ص.) خوگیر، مهرجوی.
( اُ ) [ ع. ] جِ الف.
۱- هزاران، هزارها.
۲- هزارگان.
