خوابِ آن نرگسِ فَتّانِ تو، بی چیزی نیست
تابِ آن زلفِ پریشانِ تو، بی چیزی نیست
از لبت شیر روان بود که من می‌گفتم
این شکر گِردِ نمکدانِ تو، بی چیزی نیست
جان درازیِ تو بادا که یقین می‌دانم
در کمان ناوَک مژگانِ تو، بی چیزی نیست
مبتلایی به غمِ محنت و اندوهِ فراق
ای دل این ناله و افغان تو، بی چیزی نیست
دوش، باد از سرِ کویش به گلستان بگذشت
ای گل این چاکِ گریبانِ تو، بی چیزی نیست
دردِ عشق ار چه دل از خلق نهان می‌دارد
حافظ این دیدهٔ گریانِ تو، بی چیزی نیست
جهان چو خلد برین شد به دور سوسن و گل
ولی چه سود که در وی نه ممکن است خلود
«حافظ»
(کُ گِ رِ) (اِ.) شرفه، دندانه، دندانه‌های بالای دیوارها و بلندی‌های هرچیزی.
(کُ گْ یا گِ رِ) [ فر. ] (اِ.)
۱- مجلسی متشکل از نمایندگان چند دولت یا عده‌ای دانشمند برای بحث و گفتگو، همایش (فره).
۲- مجلس قانون گذاری ایالات متحده امریکا.
(~.) (ص مر.) دندانه دار.
(کُ) [ فر. ] (اِ.) نوعی مشروب الکلی گران قیمت.
(کُ یَ) [ ع. کنیه ] (اِ.) نک کنیه، لقب.
(کِ تِ) (اِ.) نام تجاری ماده‌ای مرکب از پودر خاک سنگ، سیمان سفید و مواد ضد رطوبت و چند ماده دیگر در رنگ‌های مختلف که برای زیباسازی نما با پمپ روی آن پاشید می‌شود.
(کَ) (اِ.) برده زن، خدمتکار زن.
(کَ زَ) (اِمصغ.)
۱- دخترک.
۲- پرستار زن خرد.
۳- دخترک یا زنکی که بَرده باشد.
(کَ) [ معر. ] (اِ.) معبد یهود.
(کَ سَ یا سِ) [ معر. کنیسه ] (اِ.) پرستشگاه یهودان.
(کَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- پوشش، پرده.
۲- سپر.
۳- مستراح.
(کُ یَ یا یِ) [ ع. کنیت ] (اِ.) لقب، بَرنام.
(کَ) (اِ.) مخفف کاه.
(کُ) (اِمصغ.) مخفف کوه.
(~.)
۱- (موصول) کلمه‌ای که دو قسمت جمله را به یکدیگر پیوند می‌دهد.
۲- (ادات استفهام) چه کسی ¿ کی ¿
(کِ) (ص.) کوچک، خرد.
(کَ) (ص.) خجل، شرمنده.
(کِ نَ) [ ع. کهانه ] (اِمص.) فالگویی، ستاره شناسی.
(کَ بَ یا بُ) (اِمر.) خزانه دار، صراف.
(کُ بُ) (ص.) زاهد، گوشه نشین، عابد.
