خوابِ آن نرگسِ فَتّانِ تو، بی چیزی نیست
تابِ آن زلفِ پریشانِ تو، بی چیزی نیست
از لبت شیر روان بود که من میگفتم
این شکر گِردِ نمکدانِ تو، بی چیزی نیست
جان درازیِ تو بادا که یقین میدانم
در کمان ناوَک مژگانِ تو، بی چیزی نیست
مبتلایی به غمِ محنت و اندوهِ فراق
ای دل این ناله و افغان تو، بی چیزی نیست
دوش، باد از سرِ کویش به گلستان بگذشت
ای گل این چاکِ گریبانِ تو، بی چیزی نیست
دردِ عشق ار چه دل از خلق نهان میدارد
حافظ این دیدهٔ گریانِ تو، بی چیزی نیست
آن که در طرز غزل نکته به حافظ آموخت
یار شیرین سخن نادره گفتار من است
«حافظ»
(اَ نِ) (اِ.) بچه نارسیده، جنین.
( اَ ) (اِ.) معرب واژه یونانی «اپیون» به معنای تریاک، شیره خشخاش.
(~.) (ص نسب.) تریاکی، بنگی.
(اُ. زَ دَ) (مص ل.) = عق: حال به هم خوردن، استفراغ.
(اَ رِ) [ ع. ] (ص. اِ.) جِ اقرب ؛ خویشان، نزدیکان.
( اَ ) (اِ.) معرب واژه یونانی اکیاکیا؛ درختی است خاردار با گلهای خوشهای سفید یا صورتی و خوشبو که چوبی سخت و محکم دارد.
(اِ لَ) [ ع. اقاله ] (مص م.) نک اقاله.
(اِ لِ) [ ع. اقاله ]
۱- (مص م.) بر هم زدن، فسخ کردن معامله با رضایت.
۲- بخشیدن.
۳- (اِمص.) گذشت.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ اقلیم ؛ کشورها.
(اِ مَ) [ ع. اقامه ] (مص ل.)
۱- جای گُزیدن، زیستن.
۲- به جا آوردن.
(اِ مِ یا مَ) [ ع. اقامه ] (مص ل.) اقامت. ؛~ ء نماز تکبیری که برای برپا کردن نماز گویند.
( اَ ) [ معر. ] (اِ.) جِ اقنوم.
(~ِ ثَ ثِ) [ معر. ] (اِ.) اب، ابن، روح القدس.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ اقوال ؛ ججِ قول.
( اِ ) [ ع. ]
۱- (مص م.)به تصرف درآوردن.
۲- (اِمص.) داد و ستد قبض (در معاملات).
( اِ ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) روی آوردن، پیش آمدن.
۲- روی آوردن بخت.
۳- (اِمص.) نیکبختی، بهروزی.
۴- (اِ.) بخت، طالع.
(اَ بَ) [ ع. ] (ص تف.) قبیح تر، زشت تر، نازیباتر.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.)
۱- گرفتن، اخذ کردن.
۲- آموختن.
۳- آوردن آیهای از قرآن یا حدیثی در نظم و نثر.
۴- گرفتن مطلب از کتاب یا رسالهای.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- بدون اندیشه دست به کاری زدن.
۲- خود را در سختی انداختن. ج. اقتحامات.
(اِ تِ) [ ع. ]
۱- (مص م.) پیروی کردن.
۲- نماز گزاردن پشت سر امام جماعت.
۳- (اِمص.) پیروی.
