خوابِ آن نرگسِ فَتّانِ تو، بی چیزی نیست
تابِ آن زلفِ پریشانِ تو، بی چیزی نیست
از لبت شیر روان بود که من می‌گفتم
این شکر گِردِ نمکدانِ تو، بی چیزی نیست
جان درازیِ تو بادا که یقین می‌دانم
در کمان ناوَک مژگانِ تو، بی چیزی نیست
مبتلایی به غمِ محنت و اندوهِ فراق
ای دل این ناله و افغان تو، بی چیزی نیست
دوش، باد از سرِ کویش به گلستان بگذشت
ای گل این چاکِ گریبانِ تو، بی چیزی نیست
دردِ عشق ار چه دل از خلق نهان می‌دارد
حافظ این دیدهٔ گریانِ تو، بی چیزی نیست
از آتش سودایت دارم من و دارد دل
داغی که نمی بینی دردی که نمی دانی
«رهی معیری»
(چُ غَ) (اِ.) جامه‌ای مرکب از حلقه‌های آهنین که در روز جنگ پوشند؛ جوش.
(~.) (حامص.)
۱- سخن چینی کردن.
۲- غیبت.
(چُ غُ دَ) (اِ.) چگندر، چندر، گیاهی است از تیره اسفنجیان دارای برگ‌های درشت و پهن که مواد غذایی آن در ریشه ستبرش اندوخته‌است و بر سه قسم است: چغندر رسمی، چغندر فرنگی و چغندر قند.
(چُ غُ) (اِ.) = چغوک. چغو: گنجشک.
(چَ دَ) (مص ل.) نک چخیدن.
(چَ) (اِ.)
۱- چوب بستی که تاک انگور و بیاره کدو و مانند آن را بر بالای آن بخوابانند.
۲- سقف، طاق.
(~.) (اِ.) زنجیر در اتاق، قلاب پشت در.
(چُ)
۱- (ص.) تنگ و چسبان ؛ مق. فراخ گشاد.
۲- (اِ.) جامه تنگ و چسبان.
(~. کَ دَ) (مص م.)
۱- بستن در.
۲- محکم کردن، سفت کردن.
(چَ تَ) (مص ل.) خمیدن، خم شدن.
(چَ تِ یا تَ) (ص مف.) خمیده، خم شده.
(~.) (اِ.) دروغ، بهتان.
(چَ دَ) (ص) نک چفته.
(چُ) (اِ.) چوبی که بر گردن گاو گردونه کش نهند. چقو، چغ، جوغ و یوغ نیز گویند.
(چَ قَ) [ تر. ] (اِ.) شرابخانه، میخانه، میکده.
(چَ قِ مِ یا مَ) (اِ.)
۱- غذایی از گوشت و تخم مرغ و پیاز.
۲- هر چیز سخت چون چرم و مانند آن.
(چِ) (ص.)
۱- کم عقل، نادان.
۲- دیوانه، مجنون.
(چُ) (اِ.) = چول. چر: آلت تناسل مرد، نره.
(چَ) (اِ.) سدی از چوب و علف و گل و خاک و سنگ که در پیش رودخانه بندند.
(چِ بَ) (اِمر.) = چهل بند: جامه مخصوص رقاصان که از پارچه‌های مختلف به الوان گوناگون می‌ساختند.
