حُسن تو همیشه در فزون باد
رویت همه ساله لاله‌گون باد
اندر سرِ ما خیالِ عشقت
هر روز که باد در فزون باد
هر سرو که در چمن درآید
در خدمتِ قامتت نگون باد
چشمی که نه فتنهٔ تو باشد
چون گوهرِ اشک غرقِ خون باد
چشمِ تو ز بهرِ دلربایی
در کردنِ سحر ذوفنون باد
هر جا که دلیست در غمِ تو
بی صبر و قرار و بی سکون باد
قَدِّ همه دلبرانِ عالم
پیشِ الفِ قَدَت چو نون باد
هر دل که ز عشقِ توست خالی
از حلقهٔ وصلِ تو برون باد
لعلِ تو که هست جانِ حافظ
دور از لبِ مردمانِ دون باد
گل از خلوت به باغ آورد مسند
بساط زهد همچون غنچه کن طی
«حافظ»
(گَ) [ په. ] (ص.)
۱- آن چه دارای گرماست، ض د سرد.
۲- با محبت، صمیمی.
۳- تندخو. ~۴ - دلنشین، دلچسب. ؛~ و سرد چشیده کنایه از: آن که تجربه‌های بسیار کرده و ورزیده شده.
(گَ) (ص مر.) تندخو.
(گَ. دَ) (مص ل.) تاختن، چهارنعل رفتن.
(~. سُ خَ)(ص مر.) خوش صحبت، خوش گفتار.
(~. شُ دَ) (مص ل.)
۱- حرارت پذیرفتن.
۲- سرحال شدن، به شوق آمدن.
(~. ش کَ)(حامص.)پُرخوری، شکم بارگی.
(~. عِ) [ فا - ع. ] (ص مر.)
۱- تند، سریع،
۲- پرشور، پرشوق.
(گَ. کُ) (اِ.)
۱- وسیله‌ای که برای گرم کردن به کار می‌رود.
۲- لباس کشباف نرم و ضخیم به صورت بلوز یا بلوز و شلوار.
(~.) (اِمر.) میان روز که هوا بسیار گرم است.
(~. گِ رِ تَ) (مص م.) کسی را مورد تفقد قرار دادن.
(~. گَ تَ)(مص ل.)بی قرار شدن، خشمگین شدن.
(گَ) [ په. ] (اِ.) حرارت، سختی گرما.
(گَ بِ) (اِمر.) حمام، به ویژه حمام عمومی.
(گَ. زَ دِ) (ص.)دستخوش گرمازدگی.
(~. سَ) (اِمر.) وسیله اندازه گیری مقدار گرمایی که دفع، جذب یا از جسمی به جسمی دیگر منتقل می‌شود، کالری متر.
(~. گَ) (ق.)
۱- بحبوحه.
۲- در حال گرمی.
(~. یِ) (اِ.) عمل یا فرآیند پدید آوردن گرما.
(~.) (ص نسب.)
۱- مربوط به گرما.
۲- کسی که تحت تأثیر گرما قرار گرفته.
(گُ رُ) (اصط.) (عا.) صدای سقوط چیزی سنگین از جایی بلند. ؛ ~گرمب صدای پی در پی افتادن یا کوفتن و زدن چیزی.
(گَ. نِ)(اِ.) محوطه‌ای برای پرورش گل و گیاه که بخشی از سقف و دیوارهایش شیشه‌ای است و دما و رطوبت آن نسبتاً ثابت نگه داشته می‌شود.
