حُسن تو همیشه در فزون باد
رویت همه ساله لاله‌گون باد
اندر سرِ ما خیالِ عشقت
هر روز که باد در فزون باد
هر سرو که در چمن درآید
در خدمتِ قامتت نگون باد
چشمی که نه فتنهٔ تو باشد
چون گوهرِ اشک غرقِ خون باد
چشمِ تو ز بهرِ دلربایی
در کردنِ سحر ذوفنون باد
هر جا که دلیست در غمِ تو
بی صبر و قرار و بی سکون باد
قَدِّ همه دلبرانِ عالم
پیشِ الفِ قَدَت چو نون باد
هر دل که ز عشقِ توست خالی
از حلقهٔ وصلِ تو برون باد
لعلِ تو که هست جانِ حافظ
دور از لبِ مردمانِ دون باد
خواهم از زلف بتان نافه گشایی کردن
فکر دور است همانا که خطا می‌بینم
«حافظ»
(~. پَ جِ) (ص مر.) صنعتگر.
(تِ) [ فر. ] (اِ.) ابزاری برای ثابت نگه داشتن اندام شکسته بدن.
(تُ یِّ) [ فر. ] (اِ.)
۱- کارگاه هنری که در آن چند هنرجو زیر نظر استاد به کار مشغولند.
۲- جایی که در آن فعالیت هنری انجام می‌شود.
(تَ) (اِ.) اتم.
(مُ فِ) [ فر. ] (اِ.)
۱- توده هوایی که اطراف کره زمین را فرا گرفته، جو.
۲- کنایه از: اوضاع و احوال.
(تِ) [ فر. ] (ص. اِ.) منکر وجود خدا، بی اعتقاد به وجود خدا.
(تُ) [ فر. ] (اِ.)
۱- ورق برنده در بازی.
۲- دستاویز، بهانه.
[ په. ] (اِ.) نگاهبان آتش.
[ ع. ] (اِفا.) آینده، آن که پس از این آید.
(یِّ) [ ع. ] مؤنث آتی ؛ آینده.
[ ع. ] (اِ.) جِ اثر؛ نشانه‌ها.
[ ع. ] (اِ.) جِ اثم ؛ گناه‌ها، بزه‌ها.
(ثِ) [ ع. ] (اِفا.) گناهکار، مجرم.
(دَ) (مص م.) از حد گذراندن.
(اِ.)(عا.) = آژان:مأمور شهربانی، پاسبان.
(جُ) (اِ.) معرب آگر یا آگور؛ خشتی که در کوره پخته شده باشد و یکی از مصالح قدیمی ساختمان سازی است و اندازه آن معمولاً از حدود ۲۰*۲۰ تا حدود ۲۵*۲۵ سانتی متر است و انواع مختلف دارد: نظامی، ختایی، ...
(~ ِ نَ) (اِمر.) نوعی از آجر که از اکسید منیزیوم و برخی از سیلیکات‌های دیرگداز ساخته می‌شود و در مقابل حرارت مقاومت دارند.
(جِ) [ ع. ] (ص.)
۱- آینده.
۲- آخرت.
۳- مدت دار.
(جُ یا جَ) (اِ.) آروغ.
[ فر. ] (اِ.)
۱- افسری که در خدمت افسر عالی رتبه باشد.
۲- (عا.) آژان، مأمور پلیس.
