حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانهای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچهای هنوز و صدت عندلیب هست
«حافظ»
(نَ) (ص مر.)
۱- آن چه نمک ندارد.
۲- آن که شکل یا حرکاتش توجه کسی را جلب نکند.
(نَ) (ص مر.)
۱- بی چیز، تهی دست.
۲- بی چاره، بی سامان.
۳- ناتوان، درمانده.
(بِ هَ) (ص مر.) بی همتا، بی مانند.
(دِ)(ص.) = بیهده:۱ - باطل.
۲- بی - ثمر، بی فایده.
۳- بی معنی، پوچ، یاوه.
(ص مر.)
۱- کندذهن، کندفهم.
۲- آن که طبیعتاً یا با داروی بیهوشی، حواس خود را از دست داده باشد و درد را احساس نکند.
(حامص.)
۱- بی هوش بودن.
۲- بی فراستی، بی ادراکی. ؛ داروی ~دارویی که به واسطه آن شخصی را بی هوش کنند.
(پَ) (ص مر.) بی باک، نترس.
(ص مر.)
۱- بی مانند، بی نظیر.
۲- خدای تعالی.
(ص مر.) کسی که کاری ندارد.
(رِ یا رَ)(ص مر.)۱ - بی کار.
۲- بی هنر.
۳- ولگرد.
۴- بی فایده، بی مصرف.
۱ - فعل امر از آمدن.
۲- (شب جم.) موافقت، همراهی کن، ملاحظه کن.
۳- (عا.) برای تحقیر و توهین معمولاً با نشان دادن انگشت شست.
[ په. ] (اِمر.) صحرای بی آب و علف، دشت لم یزرع.
(گَ) (ص مر.) بدوی، چادرنشین.
(~.) [ ع. ] (مص ل.)
۱- شب ماندن در جایی.
۲- شبیخون زدن.
(بَ) (ص.) فاقد تازگی (در مورد مواد پختنی).
(~.) (اِ.) گوشهای از موسیقی ایرانی.
(~ ِ اِ فَ)(اِمر.)یکی از گوشه -های همایون.
(~. تُ) (اِمر.) آوازی است بسیار یکنواخت و عامه پسند.
(بَ رَ یا رِ) (اِ.) گیاهی که ساقه بلند و مستقیم ندارد و شاخههای آن روی زمین افتد مانند کدو، خربزه و غیره ؛ بوته.
(بَ تُ) (اِ.)۱ - خمیازه.
۲- بوی دهان.
