حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانهای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
ز صبح صادق پیری چه فیض خواهم برد؟
مرا که بهره بجز غفلت از جوانی نیست
«صائب تبریزی»
(بَ مَ یا مِ) (اِ.)= بندمه. بندنه. بندینه:
۱- تکمه.
۲- گوی گریبان.
(بَ دِ) (اِمر.)= بندی بان: زندان بان.
(بَ زَ یا زِ) [ فر. ] (اِ.) مایعی بی رنگ و با بوی تند مخصوص که کمی سبک تر از آب است و در آن حل نمیشود ولی حلالی بسیار خوب است و از مشتقات نفت و قطران ...
(بِ) [ فر. ] (اِ.) از فرآوردههای نفتی که از تقطیر نفت خام به دست میآید و جهت سوخت وسایل نقلیه استفاده میشود.
(بُ لِ) (ص مر.) کهن، سالخورده.
(بُ شَ) (اِ.) حبوبات مانند نخود، لوبیا، عدس، ماش، باقلا و غیره.
(بِ ص ِ) [ ع. ] (اِ.) انگشت میانه کوچک و وسطی. ج. بناصر.
(بَ قُ) [ معر. ] (اِ.)به معنی پنجاهمین (روز) نزد یهودیان، جشنی به یاد روزی که خدا الواح را به موسی فرستاد. نزد عیسویان، جشنی که در پنجاهمین روز پس از «پاک» به یاد نزول روح القدوس به حواریون برپا ...
(بَ نَ) (اِ.)
۱- رنگی است فرعی که از ترکیب دو رنگ اصلی قرمز و آبی بدست آید.
۲- نوعی از جواهر کریمه.
(بَ نَ) (اِ.) کبود رنگ. رنگی غیراصلی که از ترکیب دو رنگ قرمز و آبی به دست آید.
(بَ نَ ش ِ) [ په. ] (اِ.) گیاهی است کوتاه با ساقههای باریک و برگهای متناوب، دارای پنج گلبرگ میباشد، گلهایش کوچک و به رنگ بنفش و زرد و سفید. این گل در بهار پیش از سایر گلها میروید ...
(بُ فُ) (اِ.) پوز، پوزه.
(بُ) (اِمر.)
۱- دیوار، پی، بنیاد.
۲- پشتیبان.
(بَ نِ) (اِ.) درختی است مانند پسته معمولی که آن را پسته وحشی هم گویند. بلندی اش تا چهار متر میرسد. گل این درخت به رنگ قرمز است که از آن در رنگرزی استفاده میشود. از پوست این درخت ...
(~.) (اِمر.) بیخ درخت، اصل، ریشه.
(بَ نَ یا نِ) (اِ.) طناب باریک.
(بُ نِ) [ په. ] (اِمر.)
۱- بار و اسباب سفر.
۲- مال، دارایی.
۳- زاد، توشه.
۴- جفت.
۵- رخت و لباس.
۶- لانه و آشیانه مرغ.
۷- خانه، شبستان.
(~. کَ) (اِمر.) حرکت دسته جمعی یک خانواده یا یک دسته از جایی به جایی.
(بُ) (اِ.) = بنوه: خرمن گندم و جو و کاه و مانند آن.
(بِ نَ. دَ) (مص ل.) گِرو دادن.
