حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانهای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
دل شکسته حافظ به خاک خواهد برد
چو لاله داغ هوایی که بر جگر دارد
«حافظ»
(بَ) [ ع. ]
۱- (مص م.)رسانیدن.
۲- (اِمص.) پیام رسانی.
(بَ غَ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- فصیح بودن، رسایی سخن.
۲- آوردن کلام با مقتضای مقام، بدون ضعف تألیف.
(بِ ص ِ لِ) [ ع. ] (ق.) فوری، بی - وقفه.
(بَ) (اِ.)
۱- آذربویه.
۲- ذرت.
(بِ نِ) [ ع. ] (ق.) به آسانی، به راحتی، بدون مشکل.
(~. نِ بَ) [ ع. ] (ق.) بدون نسبت. ضح - در استعمال کلمه یا جملهای نا به جا و غیرمناسب برای این که به مخاطب برنخورد گویند.
(بَ هَ) [ ع. بلاهه ] (اِمص.)
۱- کم خردی.
۲- ضعف تدبیر، سستی رأی.
(بَ) [ ع - فا. ] (ص فا.) بلاگردان.
(بِ) [ انگ. ] (اِ.) مخفف وب لاگ ؛ نوعی سایت اینترنتی شخصی که در آن آثار، نقطه نظرها، تصاویر شخصی یا عمومی صاحب سایت درج شدهاست.
(بَ. گَ) [ ع. ] (ص فا.)
۱- دفع کننده بلا.
۲- حافظ.
۳- چیزی که بلا را از آدمی دور گرداند، صدقه، قربانی.
(بَ) [ ع. ]
۱- (اِ.) شدت اندوه و غم. وسوسه.
۲- (اِمص.) برانگیختگی، تحریک - کردگی.
(بِ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) سخت اندوهگین ش دن.
۲- وسوسه ناک شدن.
۳- (مص م.) برانگیختن، تحریک کردن.
(بُ بِ) [ انگ. ] (اِمر.)کاسه ساچمهای که برای کم کردن نیروی اصطکاک و تبدیل لغزیدن به چرخیدن در قسمتهای مختلف گردنده ماشینها و ابزارها از آن استفاده کنند.
(بَ بَ)(اِ.) آشفتگی، بی نظمی، آشوب ؛ هرج و مرج.
(بُ بُ) (اِ.) پرندهای کوچک از تیره توکا با سطح پشتی قهوهای خوش رنگ و یک دست و سطح شکمی مایل به خاکستری کم رنگ که در ناحیه گلو و شکم به سفیدی میگراید. به خاطر آواز زیبایش معروف است.
(بُ بُ لِ) (اِ.)
۱- ظرف آب لوله دار.
۲- کوزه شراب.
۳- قهوه جوش.
(بَ) (اِ.) کدویی که در آن شراب کنند.
(بَ خَ) (اِ.) فلاخن، سنگ انداز.
(بَ لَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- شهر. ج. بلاد، بلدان.
۲- زمین، ناحیه.
۳- آن که راه را میشناسد و دیگران را راهنمایی میکند.
(بَ یا بِ دَ) (اِ.) نک کرک.
