حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانهای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
گفته لعل لبم هم درد بخشد هم دوا
گاه پیش درد و گه پیش مداوا میرمت
«حافظ»
[ ع. ] (مص م.)
۱- وفا کردن.
۲- حق کسی را تمام دادن.
[ ع. ] (مص م.) فرستادن، روانه کردن، ایفاد مراسله.
[ ع. ] (مص م.) برافروختن، آتش افروختن.
[ ع. ] (مص م.) فرستادن، روانه کردن.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ یَقِظ ؛ بیداران، هوشیاران.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)
۱- بیدار کردن.
۲- آگاه کردن.
[ ع. ] (مص م.)
۱- افکندن، درانداختن.
۲- یورش بردن، تاختن.
۳- گرفتار کردن کسی.
۴- هم آهنگ ساختن آوازها. ج. ایقاعات.
[ ع. ]
۱- (مص ل.) بی گمان شدن، باور کردن.
۲- (اِمص.) باور، یقین.
[ تر - مغ. ] (اِ. ص.)۱ - دوست، یار، همراه.
۲- رام، مطیع.
۳- طایفه، قبیله. ج. ایلات.
[ ع. ] (مص م.)۱ - بر عهده کسی قرار دادن.
۲- وصیت کردن.
[ ع. ] (مص م.) در آوردن، داخل کردن.
[ ع. ] (مص م.) زایاندن، زایانیدن.
[ ع. ]
۱- (مص م.) دوست کردن، به هم پیوست دادن.
۲- (مص ل.) دوستی نمودن.
( اَ ) [ تر. ] (اِ.) ییلاق.
[ ع. ] (مص م.) به درد آوردن، دردمند کردن.
[ ع. ] (مص م.) به درد آوردن، به رنج افکندن.
[ تر. ] (اِ.) = الجار: گردهمایی رعایا برای انجام کاری.
[ تر - مغ. ] (اِمر.)
۱- رییس ایل، خان قبیله.
۲- عنوان سلاطین مغول ایران.
[ تر. ] (اِمر.) رمه اسب.
[ تر. ] (اِمر.) هجوم، یورش.
