حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانهای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
خسروا پیرانه سر حافظ جوانی میکند
بر امید عفو جان بخش گنه فرسای تو
«حافظ»
(اِ یُ) [ فر. ] (اِمص.) عمل کندن یا از بین بردن موهای دست، پا و جز آنها به وسیله بند، موم و یا وسایل دیگر.
( اَ) [ یو. ] (اِ.) افیون، بنگ.
(اِ) [ فر. ] (اِ.)
۱- مکتب فلسفی منسوب به اپیکور فیلسوف یونانی.
۲- مکتبی که هدف زندگی را درک لذات جسمانی و خوش باشی میداند.
(اَ چِ) [ تر. ] (اِ.) برادر بزرگ.
(اَ ژَ) (اِ.) نک زگیل.
(اَ دَ) (اِ.)
۱- ابزاری جنگی که با آن کشتی را غرق کنند.
۲- اژدها.
(~. اَ کَ) (ص فا. اِمر.) کشتی بخاری کوچک و دراز و بسیار سریع که اژدر به سوی کشتیهای دشمن میافکند.
(اَ دَ) [ اَوِس. ] (اِمر.)=اژدرها. اژدر: ماری است افسانهای با جثهای بزرگ که بالها و چنگهای قوی دارد و از دهانش آتش بیرون میجهد.
(اَ دَ) [ اوس. ] (اِمر.)
۱- اژدها.
۲- ضحاک.
(اَ دَ یِ فَ لَ) (اِمر.) تِنّین، نام یکی از صورتهای فلک شمالی.
( اَ ) [ په. ] (اِ.) نک اَزغ.
(اَ ژَ) (اِ.) نک آژنگ.
( اَ ) (ص.)تنبل، کاهل. اژکهان و اژکهن و اژهان و اژهن نیز گویند.
( اَ ) (ص.) هوشمند، زیرک، آژیر.
(اَ بِ) [ ع. ] (ص. اِ.) جِ اکبر؛ بزرگان.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ اکذوبه ؛ دروغها، سخنان واهی.
(اَ س ِ رِ) [ ع. اکاسره ] (اِ.) جِ کسری ؛ لقب پادشاهان ساسانی.
(اَ کّ) [ ع. ] (ص.)
۱- پرخور، بسیار - خور.
۲- کنایه از: هوی و هوس.
(اُ) [ لا. ] (اِ.) درختی از تیره موردیها، همیشه سبز با برگهای دراز و نوک تیز مانند بید. جوشانده برگهای تازه یا خشک آن برای بیماریهای تنفسی و انفلوانزا مفید است.
(اَ بَ) [ ع. ] (ص تف.)
۱- بزرگتر،
۲- پیرتر. ج. اکابر.
