حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانهای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست
منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست
«حافظ»
(اَ یا اُ) [ ع. ] (ص.) جِ وَغد؛ کم خردان، ابلهان.
(اَ یا اُ فَ) [ ع. ] (ص تف.)۱ - بیشتر، وسیع تر.
۲- زیاد، بسیار.
(اَ یا اُ) [ ع. ] (ص تف.) باوفاتر، وفادارتر.
(اَ یا اُ) [ ع. ] (اِ.) جِ وَقْب.
۱- گودی که در آن آب جمع شود.
۲- هر گودی در اندام مانند گودی چشم.
(اَ یا اُ) [ ع. ] (اِ.) جِ وقت ؛ هنگامها، روزگارها. ؛~ تلخی مجازاً عصبانیت و ناراحتی.
(اَ یا اُ) [ ع. ] (اِ.) جِ وِقْر.
۱- بارهای سنگین.
۲- بارِ قاطر و اسب.
(اَ یا اُ) [ ع. ] (اِ.) جِ وقف ؛ املاک و اموالی که برای کار خوب اختصاص دهند.
(اَ وُ) [ ع. ] (اِ.) جِ اوایل.
۱- آغاز.
۲- نخست، نخستین.
[ ع. ] (اِ.) جِ ولد؛ فرزندان، بچهها.
(اَ وَّ لَن) [ ع. ] (ق.) نخست، نخستین.
( اُ تُ) [ فر. ] (اِ.) آخرین شرطی که از طرف یک دولت (به طور تهدیدآمیز) به دولت دیگر ابلاغ شود، و در صورت عدم قبول طرف مقابل، قطع رابطه دو دولت و یا جنگ آغاز گردد، اتمام ...
(~. اَ) [ ع. ] (ص مر.) خردمندان، صاحبان اندیشه.
(اُ لُ لْ اَ) [ ع. ] (ص مر.) فرمانروایان، پیشوایان.
(~. عَ) [ ع. ] (ص مر.) مردمان با عزم، صاحبان عزم و اراده.
(ا ُ لَ یَّ) [ ع. ] (مص جع.) برتری داشتن.
(اَ یا اُلا) [ ع. ] (ص تف.) سزاوارتر، صواب تر.
(لا) [ ع. ] (ص.) نخستین، اولین.
(اَ یا اُ) [ ع. ] (اِ.) جِ ولی.
۱- بزرگان.
۲- یاران، دوستان، عارفان.
(~. اُ لْ لا) [ ع. ] (ص مر.)
۱- دوستان خدا، مومنان.
۲- در تصوف، آنان که از جانب خدا مؤید به حالات و مکاشفاتی شدهاند که دیگر خلایق را بدانها دسترسی نیست. مقام اولیاء بعد از انبیاء است.
(اَ وَّ) [ ع - فا. ] (ص نسب.) نخستین، پیشین. مق آخرین.
