حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانهای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
تا آسمان ز حلقه به گوشان ما شود
کو عشوهای ز ابروی همچون هلال تو
«حافظ»
( اَ ) [ په. ] (اِ.) = نار: درختچهای از تیره موردیها دارای برگهای بیضوی و گلهای قرمزرنگ. میوه اش درشت و دارای پوست سرخ و کلفت و دانههای آبدار و خوشمزه میباشد.
(اِ رِ یا رَ) [ ع. اناره ]
۱- (مص م.) روشن کردن.
۲- (مص ل.) روشن شدن.
۳- آشکار گشتن.
۴- شکوفه کردن.
( اُ ) [ ع. ] (اِ.) مردم، مردمان.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ انشوده ؛ اشعاری که در مدح یکدیگر خوانند؛ سرودها.
(اِ طِ یا طَ) [ ع. اباطه ] (مص م.)
۱- آویختن، معلق کردن.
۲- موکول کردن.
(اِ نّ لِ لا وَ اِ نّ اِ لَ هِ. جِ) [ ع. ] (شب جم.) همه از خداییم و به سوی او بازمی گردیم. (هنگام وارد شدن مصیبت، شنیدن خبر مرگ، دیدن جنازه و مانند آن بر زبان میآورند).
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) آفریدگان، مخلوق.
(اَ مَ) [ ع. ] (اِ.) جِ انمله ؛ سرانگشتان.
(اَ مَ) [ ع. انام ] (اِج.) انام، مردم، مردمان.
(اَ نّ) [ ع. ] (ص.) بسیار نالنده، بسیار نال، بیش نالنده.
(اَ یَّ) [ ع. ] (مص جع.) خودبینی، غرور.
( اَ ) (اِ.) ناهید، زهره.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)خبر دادن، آگهی دادن.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ نباء؛ خبرها، آگاهیها.
(اِ) [ ع. ]
۱- (مص م.) رویانیدن.
۲- (مص ل.) رستن گیاه.
( اَ ) [ په. ] (اِ.)
۱- جای انباشتن.
۲- کود.
۳- استخر، تالاب.
(~ دَ) (مص م.) نک انباشتن.
(اَ دِ یا دَ) (اِمف. انباردن) پرشده، مملو، انباشته.
(اَ رِ) (اِمص.)
۱- انبار کردن.
۲- چیزی که درون چیز دیگر را با آن پر کنند؛ حشو.
(اَ رِ) دستگاهی که میتوان در آن برق ذخیره کرد و در هنگام لزوم از آن استفاده کرد، آکومولاتور.
