حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانه‌ای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
دیدیم شعر دلکش حافظ به مدح شاه
یک بیت از این قصیده به از صد رساله بود
«حافظ»
(~.) (اِ.) سقف خانه.
(کَ) مرغ خانگی، ماکیان.
(~.) (اِ.) خرچنگ.
(کَ کَ) (اِ.)
۱- دادگر، از نام‌های خداوند.
۲- کامکار.
۳- پادشاه صاحب اقبال.
(کُ کُ) (اِ.) پارچه‌ای است نخی و ابریشمی یا پشمی که با آن پرده و رویه مبل سازند.
(کَ کَ نَ) (اِ.) استخوان نرم، غضروف. کرکری هم گویند.
(کِ کِ رِ) (اِ.) نوعی پرده که از تخته یا کائوچو باریک و بلند درست می‌کنند و پشت در و پنجره برای جریان هوا و جلوگیری از آفتاب گذارند.
(کَ کَ) (اِ.) نک کرکرانک.
(کُ کُ. خا دَ) (مص ل.) (عا.) رجز خواندن.
(کَ کَ) (اِ.) از مرغان شکاری با جثه بزرگ و منقار و چنگال قوی که لاشه جانوران را می‌خورد. مردارخوار هم می‌گویند.
(کَ کَ س فَ لَ) (اِمر.) نک کرکسان فلک.
(کَ کَ نِ فَ لَ) (اِمر.) دو ستاره نسر واقع در صورت فلکی شلیاق یا چنگ رومی و نسر طایر در صورت فلکی عقاب.
(~ گَ) (اِمر.) نک کرکسان فلک.
(کَ کَ) (اِ.) رنگین کمان.
(کَ) (اِ.) دم جنبانک.
(کَ کَ یا کِ) (اِ.) غله‌ای مانند گندم و نخود و باقلا که آن را نیم رس بریان کنند و بخورند.
(کَ کَ)(اِ.)سنگی است سرخ رنگ شبیه یاقوت.
(کُ) (اِ.) کلنگ، درنا.
(کَ رْ) (اِ.) کرگدن.
(کَ گَ دَ) (اِ.) حیوانی بزرگ و نیرومند که شاخی بالای بینی اش دارد. پوستش ضخیم و پُر چین و چروک است. در هندوستان و افریقا زندگی می‌کند.
