حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانه‌ای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
از گل شنیدم بوی او مستانه رفتم سوی او
تا چون غبار کوی او در کوی جان منزل کنم
«رهی معیری»
(یُ) [ فر. ] (اِ.) یونی که بار مثبت دارد. مق. آنیون.
(ثِ) [ ع. ] (ص.) بسیار، کثیر.
(اِ.) درختی است با برگ‌های سوزنی که چون یک دفعه نمی‌ریزند، همیشه سبز به نظر می‌آیند. از ساقه آن شیرابه‌ای تراوش می‌کند که در مجاورت هوا سخت می‌شود. کاژ، ناژ، نوژ، ناج هم گفته شده.
(ص.) دوبین، لوچ. کاچ، کاژ، کوچ هم گفته شده‌است.
(اِ.) پشت گردنی، سیلی.
(ق.) کاچ، کاش، کاشکی.
(ق.) کاش، کاشکی.
(رَ یا رِ) (اِ.) = کاژیره. کاچیره. کاچره. کاچوره: گیاهی است یک ساله یا دو ساله از تیره مرکبات. برگ‌های این گیاه نرم و دندانه دار و پوشیده از تیغ‌های ظریف و نازک است. گل‌هایش منفرد، میوه اش فندقه و ...
(اِ.) قصر، عمارت بلند.
(نِ) (ص مر.)
۱- ساکن کاخ.
۲- ثروتمند، مرفه.
(خَ) (اِ.)۱ - پژمرده و پریشان.
۲- ناخوشی یرقان.
(خَ) (اِ.)
۱- باران.
۲- زردی، یرقان.
[ فر. ] (اِ.)
۱- شکلی هندسی یا زینتی که نوشته یا تصویری را برای مشخص یا متمایز شدن در داخل آن قرار می‌دهند.
۲- اشخاص آموزش دیده یا دارای تخصص لازم برای کار در یک سازمان معین، پایوران (فره).
۳- چهارچوب، ...
(دُ) [ فر. ] (اِ.) پیشکش، هدیه.
(ذِ) [ ع. ] (اِفا.) دروغگو، ناراست. ج. کذبه.
(اِ.)
۱- آن چه از شخصی یا شیئی صادر شود، آن چه که کرده شود، فعل، عمل.
۲- پیشه، شغل.
۳- سعی و جهد.
۴- رزم، جنگ.
۵- کشت، زراعت.
۶- مسئولیت، وظیفه.
۷- گرفتاری، دشواری.
۸- وضعیت، حال.
۹- حادثه، پیشامد.
۱۰ - صنعت، ...
(ص فا.) در ترکیب به معنی کارنده و کشت کننده آید: برنج کار، گلکار.
و بار (رُ) (اِمر.)مشغولیت، معامله، شغل، کسب.
(بَ تَ)(مص م.)۱ - استعمال کردن.
۲- عمل کردن، به جا آوردن، اجرا کردن.
(دَ. سَ. دَ) (مص ل.) سرگردانی، آشفته شدن کار کسی.
