جمالت آفتابِ هر نظر باد
ز خوبی رویِ خوبت خوب‌تر باد
هُمای زلفِ شاهین شهپرت را
دلِ شاهانِ عالم زیرِ پَر باد
کسی کو بستهٔ زلفت نباشد
چو زلفت درهم و زیر و زبر باد
دلی کو عاشقِ رویت نباشد
همیشه غرقه در خونِ جگر باد
بُتا چون غَمزه‌ات ناوَک فشاند
دلِ مجروحِ من پیشش سپر باد
چو لعل شکَّرینَت بوسه بخشد
مذاقِ جانِ من زو پُرشکَر باد
مرا از توست هر دم تازه عشقی
تو را هر ساعتی حُسنی دگر باد
به جان مشتاق روی توست حافظ
تو را در حالِ مشتاقان نظر باد
صبح امید که بد معتکف پرده غیب
گو برون آی که کار شب تار آخر شد
«حافظ»
(گَ) (اِ.) خفتان.
(گُ) (اِ.) بوزینه، میمون.
(گَ) (اِ.)
۱- نوعی از خاک که پس از استخراج از معدن به کوره می‌برند و حرارت می‌دهند تا تبدیل به گچ شود.
۲- (کن.) کندذهن، ناتوان از فهم و شعور.
(~. بُ) (حامص.) نقش و نگار درست کردن با گچ در روی دیوار و سقف ساختمان.
(گَ چِ) (ص.) کسی که نتواند روان و فصیح سخن بگوید.
(گ چَ)(اِ.)نام سازی است شبیه کمانچه که با آرشه نواخته می‌شود.
(گَ) (ص.) کج، منحنی.
(گَ) (اِ.)
۱- چینه دان مرغ.
۲- حوصله.
(گَ دُ) (اِ.) عقرب.
(گِ) [ انگ. ] (اِ.) مرد، ولگرد، یارو. در جمع به معنای همجنس بازان مذکر.
(اِ.) مخفف گیاه.
(اِ.) گیاه، نبات.
[ په. ] (اِ.) هر رستنی که از زمین بروید.
(ش) (اِ.) علمی که موضوع آن تحقیق درباره گیاهان و رستنی هاست.
(هَ) (اِمصغ.) بخشی از رویان دانه که پس از رویش دانه و رشد به گیاه جدید تبدیل می‌شود.
[ فر. ] (اِ.) از سازهای زهی که دارای شش سیم می‌باشد و با انگشتان دست نواخته می‌شود.
(ش) (اِ.) شناسایی نقشه زمین.
[ په. ] (اِ.)
۱- دنیا، جهان.
۲- کاینات.
(نَ وَ) (اِفا.) جهانگرد.
(ص.) پریشان، آشفته.
